Ons rondje langs Maastricht en Antwerpen was ons geweldig bevallen. Lekker fietsen, elkaar onderweg de oren van de kop kletsen en veel dingen zien. Kortom, het vroeg om een vervolg. Ik weet niet meer zo goed wie van ons beiden bedacht dat we ook naar Luxemburg zouden kunnen fietsen. Ik verdenk Kees er van dat hij het geweest is; hij ging in zijn kinderjaren nog wel eens met zijn ouders naar Luxemburg op vakantie. Mij leek het een geweldig idee; nog los van het feit dat ik überhaupt nog nooit in Luxemburg was geweest.

Na de eerste fietstocht had ik het geleende tentje weer aan Eric Raad terug gegeven. De structuur die zich in de eerste fietstocht al begon af te tekenen werd tijdens deze tocht voortgezet. Kees reed doorgaans voorop op z’n ligfiets, ik op m’n veel hogere Koga er achteraan (alleen op de plekken waar we achter elkaar moesten rijden). Een en ander betekende dat ik over Kees heen kon kijken als hij voorop reed, maar als ik voorop zou rijden zou hij steeds tegen mijn fietsbroek aankijken… Kees pakte ook deze keer weer de rol van planner en navigator op – iets wat hij trouwens alle jaren dat we samen hebben gefietst vol heeft gehouden. Daarnaast ontwikkelde zich iets nieuws; gedetailleerde beschrijvingen van elke fietsdag. Héél erg leuk, maar ook behoorlijk bewerkelijk! Ook in dit geval was Kees het weer die de kar trok… Hij kon (en kan) véél sneller typen dan ik…

Het verslag dat u nu kunt lezen was oorspronkelijk bedoeld als een héél lange brief naar A.G. & Kate (zij waren tijdens onze fietstocht op tournee).

Voor deze vakantie had ik een nieuwe tent gekocht. Een enkeldaks tent. Dat leek me goed genoeg. Tijdens deze reis kreek ik daar spijt van omdat ik het probleem van condensvorming aan de binnenkant van de tent over het hoofd had gezien. Meerdere keren had ik ’s ochtends natte voeten in m’n slaapzak omdat ik weer eens met m’n slaapzak tegen de bekleding van de tent aan was gerold…

Een de meest wonderlijke dingen die ik me van deze fietstocht kan herinneren is het feit dat we, bijvoorbeeld als we iemand de weg vroegen, steeds in een andere taal antwoord kregen als de taal waarin we de weg hadden gevraagd. Vroegen we in het Frans, dan kregen we antwoord in het Duits; vroegen we in het Duits, dan kregen we antwoord in het Engels… Afijn, we waren het er snel over eens dat we de Luxemburgers maar een eigenwijs volkje vonden…

Waar we het ook heel vlot over eens waren was dat we een geweldige fietsvakantie hadden gehad. Tijdens deze vakantie bespraken we de mogelijkheid om naar Engeland te gaan om daar te gaan fietsen. Dat was voor ons het ultieme doel…

  • Indertijd heb ik een plakboek bijgehouden van dit fietsavontuur. Recent heb ik geleerd dat je, als je het eerst als PDF scant, er een flipbook van kunt maken. Dit flipbook betreft dus een plakboek van circa 25 jaar geleden. Soms kan het zijn dat de paginanummering niet goed doorloopt; in dat geval heb ik het scannen van foldertjes van campings en dergelijke achterwege gelaten…
Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.