Ik ben in 1958 in het dorp Zandeweer (op het Groninger Hoogeland) geboren. We woonden er op Molenhorn 24 (schuin tegenover de molen Windlust). Daar hadden mijn ouders de kwekerij die opa Vogel (waarschijnlijk) begonnen was over genomen nadat opa Vogel overleden was. Tot ongeveer mijn 11e hebben we in Zandeweer gewoond. In 1969 verhuisden we. Vanaf mijn vroegste herinneringen was de kwekerij een soort van ‘gemengd bedrijf’. Er waren twee kassen op het perceel. In de voorste kas werden hoofdzakelijk anjers, gerbera’s, en soms fresia’s gekweekt – bloemen dus. De achterste kas was hoofdzakelijk voor tomaten, komkommers, meloenen en dergelijke – groenten dus. De anjers waren echter een constante factor. Mijn vader heeft jaren achtereen anjers gekweekt. Talloze mensen in Zandeweer hadden af en toe een bosje anjers van de familie Vogel op hun tafel staan… Qua groenten probeerden de kwekers in het dorp af en toe de eerste te zijn met een succesvol nieuw gewas (kan kreeg je de hoogste prijzen op de veiling). Hoewel mijn vader me het nooit zo heeft uitgelegd denk ik dat er op deze manier geprobeerd werd het financiële risico een beetje te spreiden.

Knipsel uit het Dagblad van het Noorden van 5 maart 1974. De groenteveiling in Zandeweer is verleden tijd geworden…
Tegenwoordig is het gebouw van de veiling een dorpshuis.
Knipsel uit het Nieuwsblad van het Noorden van 1 augustus 1958: De prijzen waar de producten voor verkocht werden op de veiling werden in de krant gepubliceerd.

De groenten gingen regelmatig naar de veiling in Zandeweer. Mijn vader had daarvoor een fietskar en op veilingdagen werd er behoorlijk gebuffeld om de zware kar met veilingwaar op tijd naar de veiling te krijgen. Daarna was het afwachten. Als er te veel aanbod was liep je zelfs de kans dat je waren doorgedraaid (lees: vernietigd) werden. Aan de overkant van de sloot achter de kwekerij was een weiland met koeien. Ik heb als klein ventje meerdere keren gezien dat de koeien een maaltijd van komkommers kregen (omdat de komkommers vernietigd moesten worden). Je wist dus nooit van tevoren hoe de markt zou reageren op jouw aanbod… Die fietskar van mijn vader kan ik me ook nog wel herinneren. Het gebouw van de coöperatieve veiling ‘Ons Belang’ herinner ik me natuurlijk ook wel, want die stond midden in het dorp. Het gebouw staat er nog steeds maar heeft tegenwoordig een geheel andere functie gekregen.

Oma Vogel was altijd op de kwekerij te vinden. Ze woonde twee huizen verderop. Hier is oma komkommers aan het wegen en aan het sorteren voordat de komkommers naar de veiling gingen.
Witlofstronken inkuilen. het voorbereidende werk om later witlof te kunnen oogsten en hopen dat je op de veiling een goede prijs kunt krijgen…
Foto gevonden op de Beeldbank Rijksdienst Cultureel Erfgoed. Het onderwerp van de foto is de molen Windlust die schuin tegenover ons huis stond. Het huis links (met de dubbele groene deur met wit kozijn) is het huis waar ik geboren ben. Deze foto is gemaakt in juli 1964.
Knipsel uit het Nieuwsblad van het Noorden van 20 maart 1950: De eerste steen voor de bloemenveiling aan de Peizerweg wordt gelegd…
Op Internet vond ik een plaatje van een oude envelop van de bloemenveiling… Grappig is het te zien dat in het krantenartikel geschreven wordt over de Peizerweg en dat de envelop uiteindelijk de Paterswoldsche weg als adres aangeeft…
Knipsel uit het Nieuwsblad van het Noorden van 26 mei 1976.
Oma Vogel met een enorme bos chrysanten. Zouden deze ook voor de veiling geweest zijn?

De bloemen gingen volgens mij vrijwel elke week naar de bloemenveiling in Groningen. Die zat toentertijd aan de Paterswoldseweg op de plaats waar nu de meubelboulevard zit met onder andere de Vesta en dergelijke. Sinds ik in Groningen woon (vanaf 2006) heb ik altijd gedacht dat de oude bloemenveiling zat op de plek waar tegenwoordig de Tuinland te vinden is (aan de Peizerweg). Dat had ik dus fout… Vóór 1969 lag de ringweg rondom de stad Groningen er natuurlijk ook nog niet. Het was dan ook een heel avontuur om ’s morgens voor dag en dauw via allerlei kleine weggetjes van Zandeweer naar Groningen te rijden. Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat m’n vader onze eerste auto (een mooie lichtblauwe Opel Kadett Caravan) naar huis reed. Ik vond het geweldig! We reden dan via Kantens, Middelstum, en Bedum naar de stad. Vervolgens werden de dozen met bloemen op grote karren gezet. Die karren werden dan beurtelings naar de veilingzaal gereden waar de handelaren zaten. Op een grote teruglopende klok werden de prijzen getoond. Een handelaar kon op een knopje drukken. De klok stopte dan en de betreffende partij bloemen was dan door de handelaar gekocht die op het knopje gedrukt had. Voor de kweker ook een spannende aangelegenheid, want je wist nooit van te voren hoeveel je zou gaan verdienen op je oogst (als je überhaupt al wat zou verdienen). Later werd de veiling vanuit Groningen verplaatst naar Eelde omdat de ruimte in Groningen te beperkt was om het veilingcomplex verder uit te breiden.

Het is natuurlijk niet dezelfde auto, maar onlangs vond ik een plaatje van een lichtblauwe Opel Kadett Caravan uit ongeveer hetzelfde bouwjaar als die m’n ouders destijds gekocht hadden. Ik vond het jammer om ‘um niet op deze plek te delen…
De laatste potplanten worden geveild in de bloemenveiling aan de Peizerweg in Groningen.

Ik ben via Delpher op zoek geweest naar verdere informatie over de beide veilingen. De knipsels (met uitzondering van de foto van de veiling van de laatste potplanten) in dit blogje zijn dan ook via Delpher gevonden.

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.