Opa en oma Ploegman en hun kinderen (grootouders, deel 2)

Van opa en oma Ploegman (mijn moeders kant) heb ik helaas geen trouwboekje. Maar dat weerhield mij niet om toch maar eens in de achtergrond van de Ploegmannen te spitten. Ik heb nog wel een oude foto van het hele gezin van opa en oma Ploegman, alle kinderen zijn daarop aanwezig. Volgens mij is deze foto gemaakt toen opa en oma Ploegman al aan de Havenweg in Uithuizermeeden woonden. Dat is natuurlijk ook een mooi startpunt voor een soort van overzicht. Net als bij mijn vader was ook mijn moeder het jongste kind in het gezin. Mijn moeder was echter iets meer een ‘nakomertje’ dan mijn vader. Zij werd 4 jaar later geboren dan het voorlaatste kind van opa en oma Ploegman, terwijl dat bij mijn vader slechts 2 jaar was. Het grappige is dat opa en oma Ploegman eerst 3 jongens kregen en daarna nog 3 meisjes…

Opa en oma Ploegman hadden jarenlang een kostganger in huis, een familielid van oma. Wij noemden hem oom Piet. Oom Piet Wiersinga (foto hoger op deze pagina; man met wandelstok) had een houten been, en een wat gesloten karakter. Ik weet nog dat hij pijp rookte en de geur van zijn pijptabak (Cavendish) zal ik nooit vergeten.

Klaas Ploegman – mei 1917 – november 1993
Oom Klaas was het oudste kind van opa en oma Ploegman. Hij trouwde met Griet Klip en emigreerde ergens tussen 1940 en 1950 naar Winnipeg (Manitoba, Canada). Meindert, het eerste kind van oom Klaas en tante Griet, werd in 1940 geboren in Uithuizermeeden. Ik vond ook een rouwadvertentie van een familielid van tante Griet, daaruit blijkt dat ze in maart 1950 al in Canada woonden. Oom Klaas en tante Griet hebben het jarenlang niet al te best gehad daar in Canada en heel hard moeten werken om het hoofd boven water te houden. Hij had een boerderij en werkte daarnaast bij Canadian Pacific, een treinmaatschappij. Het was zijn geluk dat de boerderij die hij had op een bepaald moment deel uit ging maken van de uitbreidingsplannen van de stad Winnipeg. Ze werden uitgekocht en vanaf dat moment zag hun leven er een stuk rooskleuriger uit. Eens in de vijf jaar kwamen ze op familiebezoek naar Nederland. Dat was ook het geval toen wij net in Zwolle woonden. Mijn vader werkte op dat moment in Wapenveld bij de papierfabriek van Van Gelder en had het daar minder goed naar de zin als dat hij gehoopt had. Hij was immers op de kwekerij een veel vrijer leven gewend (met weliswaar ook veel minder geld). Nu werkte hij in 3-ploegendienst met het vooruitzicht op korte termijn in 5-ploegendienst te moeten werken. Dat leek hem niets. Voornamelijk door oom Klaas geënthousiasmeerd emigreerden mijn ouders in 1971 ook naar Canada en streken neer in een door oom Klaas uitgezocht huis in East Selkirk (een dorpje ten noorden van Winnipeg). Mijn vader werkte er (in eerste instantie) op een boomkwekerij. Na ongeveer een jaar bleek ook dit een iets minder goed plan te zijn dan het aanvankelijk leek en keerde het gezin Vogel weer terug naar Nederland. Het contact met oom Klaas en tante Griet bekoelde daarna wat, maar na een aantal jaren verbeterde zich dat weer. Mijn ouders zijn nooit meer terug naar Canada geweest. Mijn beide zussen en ik trouwens ook niet… Oom Klaas overleed in 1993 en tante Griet in 2011, beiden zijn overleden en begraven in Winnipeg Canada.

Alje Ploegman – maart 1919 – augustus 2006
Oom Alje woonde samen met tante Anna en hun kinderen in Leidschendam. Dat was een héél eind uit de buurt, zeker toen ik nog een kleine jongen was. Anna Smit kwam van oorsprong uit Stitswerd, ook uit het noorden dus. Op de een of andere manier zijn ze in Zuid-Holland terecht gekomen. Volgens mij werkte oom Alje op de kwekerij-afdeling van het psychiatrisch ziekenhuis ‘Hulp en Heil’ in Leidschendam, maar ook dat weet ik niet helemaal zeker. Mijn ouders gingen niet zo gek vaak die kant op, waarschijnlijk had het werk op jun eigen kwekerij daar ook mee te maken. Sowieso werden er tussen mijn ouders en de rest van de familie (zowel de Vogel- als de Ploegman-kant) wat minder intensieve banden onderhouden dan zoals ik die ken van bijvoorbeeld goede vrienden. Als klein ventje heb ik nog eens een paar dagen in Leidschendam gelogeerd en ik herinner me dat ik eens een keer – tijdens een fietstocht door Nederland – in Leidschendam langs geweest ben voor een kop thee. In de oude foto’s van mijn ouders heb ik een foto gevonden, waarvan ik denk dat het oom Klaas en oom Alje zijn in militair uniform samen met hun verloofden. Voor mijn gevoel staat oom Alje links op de foto en oom Klaas rechts…

Hendrik (Henny) Ploegman – mei 1923 – juli 1996
Van het huwelijk van mijn ouders in 1957 heb ik een foto waar oom Henny en tante Lies op staan. Dit is de enige ‘officiële’ foto die ik heb van de ooms en tantes van mijn moeders kant die toen aanwezig waren. Andere broers en zussen van mijn moeder waren er wel, maar die ‘officiële’ foto’s zijn mij onbekend. Oom Henny trouwde met Elizabeth Huizinga en samen gingen ze wonen in Uithuizen aan de Munnikenweg die van ’t Oldörp weer terug naar de N363 loopt (een paar weken geleden zag ik dat het huis er nog steeds staat). Toen ik een kleine jongen was heb ik er wel eens gelogeerd. Ze hadden toen een hond, een lieve bruine boxer met de naam Sjonnie. Oom Henny en tante Lies kregen 3 kinderen waarvan de oudste – Meindert – al langere tijd in de Verenigde Staten woont waar hij dominee is (kleine foto rechts). Van de beide dochters heb ik niet zo veel kunnen achterhalen. Later verhuisde oom Henny met zijn gezin naar (min of meer) het centrum van Uithuizen, daar woonden ze jarenlang in een mooi groot huis.

Aafke Nienhuis-Ploegman – november 1920 – augustus 2012
Mijn tante Aaf woonde aan de Bergsmastraat in Uithuizermeeden. Ze is getrouwd geweest met Arien Nienhuis, maar toen hij veel te vroeg overleed is ze nooit hertrouwd. Kort in haar huwelijk hebben zij en haar man een dochtertje verloren. Ik heb van dit overlijden de officiële aangifte teruggevonden. Tante Aaf met een compagnon de melkventerij die haar man begonnen was voortgezet. Toen ik een kleine jongen was wist ik niet beter dan dat tante Aaf altijd alleen geweest was. Toen wij vanuit Canada weer terug naar Nederland kwamen, hadden we niet direct een huis in Stadskanaal. Dat moest allemaal geregeld worden toen we weer in Nederland terug waren. Mijn vader, moeder en mijn jongste zus hebben toentertijd een half jaar bij opa en oma Ploegman gewoond aan de Havenweg in Uithuizermeeden. Mijn andere zus woonde diezelfde tijd bij oom Henny en tante Lies in Uithuizen, en ik heb in diezelfde periode bij tante Aaf gewoond. Ik had in die periode ontdekt dat de handelsvoorraad van de SRV-wagen op zolder werd opgeslagen. Daar zaten ook rumbonen bij… Ik heb eens op een nacht zo veel rumbonen gegeten dat ik er misselijk van was. De volgende dag flink op mijn falie gehad natuurlijk (en terecht). Tante Aaf heeft een leven van hard werken gehad en was dag en nacht in touw om met haar zakenpartner en een SRV-wagen een boterham te verdienen.

Jeltje Bos-Ploegman – juni 1926
Tante Jeltje is de op één na jongste van de kinderen van opa en oma Ploegman. Zij trouwde met Douwe Bos en kwam uiteindelijk in Delfzijl te wonen, waar oom Douwe bij de Draka (de kabelfabriek) heeft gewerkt. Samen kwamen ze af en toe, elk op een Solex, vanuit Delfzijl naar Uithuizermeeden gereden om aan de Havenweg bij opa en oma een kop thee te halen. In het gezin Bos waren drie kinderen: een meisje en twee jongens (een tweeling volgens mij). Oom Douwe is een aantal jaren geleden overleden. Tante Jeltje woont nog steeds in Delfzijl.

Wiepke Vogel-Ploegman – mei 1930
Mijn moeder is de jongste van het stel. Tussen haar en de oudste (oom Klaas) zat een verschil van 13 jaar. Hoe mijn moeder en mijn vader elkaar hebben ontmoet is mij nooit helemaal duidelijk geworden. Ik weet van mijn moeder dat de verkering een keer uit geweest is en dat ze het daarna nog eens met elkaar hebben geprobeerd – dat is toen dus op een huwelijk uitgelopen. Toen ik nog een klein jongetje was, kwam opa Ploegman regelmatig op de fiets van Uithuizermeeden naar Zandeweer. Dat heeft hij jaren volgehouden totdat het niet meer mocht van oma, omdat hij bij een ongelukje op de fiets een nat pak had opgelopen…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.