Ik kwam op het Internet de mogelijkheid tegen om oude zwart/wit foto’s in te laten kleuren. In eerste instantie dacht ik ‘wat een flauwekul’… Later bedacht ik dat het wel een aardig idee zou zijn om een aantal oude foto’s uit de tijd dat we alleen maar zwart/wit foto’s maakten in te laten kleuren. De kopfoto van de vorige post op deze site was eentje uit die reeks. Ik was onder de indruk van de impact die de ingekleurde foto’s op mij hadden. Toen we daar thuis over aan het napraten waren had P ineens de verklaring: ‘het komt omdat je persoonlijke herinneringen in kleur zijn Harry’ was haar antwoord. Ik denk dat dat klopt. Je weet dat het logisch is dat oude foto’s zwart/wit zijn, maar ondanks dat zijn je herinneringen in kleur natuurlijk. Hoe langer ik erover nadacht, hoe meer ik het idee kreeg dat ik iets wilde met zwart/wit versus kleur. In deze post laat ik een paar voorbeelden zien. Beweeg de slider heen en weer om het verschil te zien…

Foto van barak ‘De Pionier’ op Rottumerplaat. Mijn vader werkte als jongeman van voor in de twintig een periode bij Rijkswaterstaat mee aan de voorbereidingen voor het inpolderen van een gedeelte van de Waddenzee. Een van de dingen die daarvoor nodig waren was het voorkomen van erosie van Rottumeroog en Rottumerplaat.

Nu ik deze foto in kleur kan zien is het in één oogopslag duidelijk wie mijn vader is (achterste rij, de tweede persoon vanaf de rechterkant). De foto ziet er in kleur veel levendiger uit.

Foto uit dezelfde periode bij Rijkswaterstaat. Het effect van kleur in in één oogopslag duidelijk.

Opa Vogel heb ik nooit gekend. Ik werd geboren toen opa Vogel al was overleden. Hier staat m’n opa bij de schuur op de kwekerij. Nadat opa Vogel was overleden nam mijn vader de kwekerij over.

Vanaf het ‘bleekveld’ (tegenwoordig zouden we ‘gazon’ zeggen) achter ons huis kijkend naar de achterkant van het woonhuis bij de kwekerij. Het was in de tijd dat ik een kleine jongen was al een oud huis, maar toen het afgebroken werd was ik wel verdrietig…

Toen opa Vogel nog leefde hadden opa en oma Vogel een mooi portret van hen beiden laten maken. Van mijn opa en oma van moeder’s kant heb ik een zelfde soort foto in mijn archief. Waarschijnlijk was het een traditie om – als je wat ouder geworden was – samen een keer netjes op de foto te gaan…

Uit de tijd dat mijn ouders verkering hadden. Op de kleurenfoto is te zien dat mijn moeder een vrolijke jurk aan had die dag…

Volgens mij een foto uit 1962. De originele foto is een ansichtkaart van de Molenhorn. De kwekerij van m’n ouders is links op de foto te vinden (het tweede huis).

Foto van de kwekerij vanaf de trans van molen ‘Windlust’ aan de Molenhorn. De mooie frisse kleurenfoto wekt de indruk alsof het huis er nog steeds staat. Dat is niet zo. Het woonhuis werd in 1969 afgebroken nadat wij verhuisden naar Zwolle. Mijn oom Jan kon mooi tekenen en heeft nog eens een tekening gemaakt met deze foto als voorbeeld.

Oma Vogel aan het werk op de kwekerij. Ik vind het zo mooi dat de blauwe lucht wordt gereflecteerd in de ramen van de kas. Dat had ik op de originele foto niet ontdekt.

Oma Vogel is komkommers op gewicht aan het sorteren als voorbereiding voor de groenteveiling.

Ik samen met onze poes.

Simon van den Berg woonde tegenover ons aan de overkant van de weg. Regelmatig was ik daar te vinden. Meestal als ik vanwege allerlei kattenkwaad op m’n falie had gehad…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.