Ik vond op deze webshop een paar boekjes met autoroutes in onze provincie. De subtitel van het boekje is ‘Roadtrip langs onontdekte plekken in de provincie’. Voor ‘de provincie’ dient u ‘Groningen’ te lezen natuurlijk. Toen in de gaten kreeg dat Sanne Meijer aan deze boekjes mee had gewerkt was ik om. Al een aantal jaren volg ik haar blog en inmiddels heb ik geleerd dat zij wel weet waar ze het over heeft als ze het over ‘onontdekte plekken in de provincie’ heeft. De serie ‘Off the beaten track’ bestaat uit drie deeltjes: Noord, Zuid, en Oost. Ze kosten € 2,50 per stuk en daarom heb ik ze alle drie maar aangeschaft. Uiteraard geven wij doorgaans een eigen draai aan dit soort routebeschrijvingen. We beschouwen ze meer als een soort algemene leidraad waar we lekker op kunnen improviseren. Op een zondagmiddag een paar weken terug bedacht P dat we wel een stuk van een van deze routes zouden kunnen doen. Geheel willekeurig had ze het deeltje ‘Oost’ gepakt en bedacht dat we de route achterstevoren zouden gaan rijden. Het lukt ons dan ook nooit om een dergelijke route in de gestelde tijd te rijden. P en ik zijn ondertussen al twee zondagmiddagen met ons eerste boekje aan de slag en nog steeds moet het laatste stuk van de route nog gereden worden…

Ons eerste stopje was bij het standje van het Woldmeer in de nieuwe wijk Meerstad (aan de oostkant van de stad Groningen). De naam Meerstad verwijst naar het Woldmeer en de stad Groningen, maar ook naar de vier MEER-dorpen: Middelbert, Engelbert, Euvelgunne, en Roodehaan. Het was die zondagmiddag koud en winderig dus we konden lekker uitwaaien… Op de foto de uitkijktoren bij het Woldmeer.

Aangekomen in Kolham zagen we een bordje met de aanduiding ‘Roegwold’ er op. Dit circa 11 km2 grote natuurgebied maakt deel uit van de Ecologische Hoofdstructuur van Midden-Groningen. Ongeveer twintig jaar geleden is begonnen met de aanleg van dit grote en afwisselende natuurgebied dat ligt tussen Kolham (in ’t zuiden), het Eemskanaal (in ’t noorden), Woudbloem (in ’t westen) en Siddeburen (in ’t oosten). Wij parkeerden de auto op een parkeerplaats aan de Uiterdijk in Kolham en gingen een stukje wandelen.

Foto gemaakt vanaf de parkeerplaats aan de Uiterdijk. Gezicht op Kolham met de molen Enterprise prominent in beeld.
Mooie bloeiende waterlelies in het Zwaneveldsgat. Deze plas is ontstaan door het afgraven van zand voor de spoordijk van het Woldjerspoor, dat liep van Groningen, via Slochteren naar Weiwerd (bij Farmsum). De eerste trein reed in 1929 over het spoor. Uiteindelijk hebben de treinen maar amper een jaar of twaalf gereden op dit spoor..
Bij het Zwaneveldsgat spraken we even met een fietser die hier z’n training deed. Hij vertelde ons dat iets verderop een veldje was met grazende paarden. Dat klopte helemaal…
Het woord ‘wold’ in Roegwold verwijst naar de Woldstreek waar het Roegwold in ligt. Een ‘wold’ is niet zozeer bos, maar veengebied met struweelbosjes. Roeg komt van het Groningse woord voor ‘ruig’. Dat past natuurlijk goed, want het Roegwold is een ruig gebied…
In de 2e Wereldoorlog werd het Woldjerspoor afgebroken door de Duitsers, om de materialen te gebruiken aan het oostfront. In 1997 werd op initiatief van de Vereniging Dorpsbelangen Kolham een stuk van ongeveer tachtig meter spoor teruggelegd. Op deze plek in het landschap herkent u de oude spoordijk nog van het voormalige Woljerspoor. Het stukje spoor is afkomstig van het inmiddels ook verdwenen spoortraject tussen Stadskanaal en Ter Apel waarop indertijd de treinen van de Noordoosterlocaalspoorweg-Maatschappij (NOLS) reden.

Vervolgens reden we naar het Dannemeer. Het Knuppelpad in het Dannemeer is waarschijnlijk één van de meest gefotografeerde plekken in onze provincie. Al eerder had ik mooie foto’s gezien van het Knuppelpad in het Dannemeer (net achter Schildwolde), maar nog nooit de tijd genomen om uit te zoeken hoe je daar precies moest komen. Eigenlijk helemaal niet zo moeilijk en goed met de auto bereikbaar. Het meer is aangelegd tussen 2010 en 2014 en ligt ongeveer 1½ meter onder NAP en is daarmee het laagst gelegen deel van onze provincie.

Ik was onder de indruk van de weidsheid van het landschap en de prachtige wolkenluchten. Aan de ander kant vond ik de zichtbare hoogspanningsleidingen toch wel misstaan in dit verder zo prachtige landschap. Er is ook veel te genieten zonder je aan allerlei storende elementen te ergeren (maar toch jammer dat daar niet beter over is nagedacht)…

Het Knuppelpad is een houten vlonderpad van 750 meter dwars door het moeras van ‘t Roegwold. De totale lengte van het rondje (vanaf parkeerplaats): ca 2 km. Zo’n 6.000 jaar geleden was hier nog bos, nu vind je hier een moeras, dat zich razendsnel ontwikkelt. De boomstronken steken hier en daar boven het water uit.
Ik zal het maar eerlijk toegeven. Het Knuppelpad is 750 meter lang en bijna een meter breed. Ik had me voorgenomen om dit pad te wandelen en onderweg mooie foto’s te maken natuurlijk. Na amper 100 meter vond ik het toch iets te spannend en ben ik weer teruggegaan. P maakte nog deze foto…

Het liep ondertussen al tegen het einde van deze zondagmiddag. Compleet uitgewaaid zijn we weer terug naar Groningen gereden. Het volgende stuk van deze route beginnen we in Slochteren bij Landgoed Fraeylemaborg…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.