Dat ik altijd onder de indruk ben geweest van de behoorlijk flamboyante aanwezigheid van Peter Rowan op een podium heb ik eerder geschreven op deze blog. Een nieuw solo-optreden van ‘Roons’ (was het niet Bill Monroe die ‘um zo noemde?) was voor mij dan ook genoeg reden om naar Joke & Rienk Janssen’s huis in Harpel af te reizen omdat ik er bij wilde zijn. Een van Bill Monroe’s Bluegrass Boys live zien optreden, dat hadden we al vaker meegemaakt met bijvoorbeeld Jim Eanes. Maar dit optreden beloofde iets meer spektakel. Peter Rowan had natuurlijk al het feestje ter gelegenheid van de 100e aflevering van het blad Strictly Country opgeluisterd, maar een extra optreden bijwonen was natuurlijk geen probleem.

We werden zeker niet teleurgesteld, da’s de korte samenvatting van dit optreden. Luistert u maar eens naar ‘Land of the Navaho’ de song die ik boven aan deze alinea heb geplaatst. Deze opname vond ik op de website van Peter Rowan… Er zijn artiesten met een dusdanige persoonlijkheid dat ze ogenblikkelijk de gehele ruimte innemen zodra ze op het podium staan. Wat mij betreft is Peter Rowan er eentje uit die categorie. Prachtige verhalen, mooie songs en vooral heel erg veel spektakel… Het is alsof je aan de hand wordt meegenomen op een soort avontuur en je op een bepaald moment pas realiseert dat je al een hele middag naar muziek en verhalen hebt zitten luisteren. Ik was toen onder de indruk en nu – op het moment dat ik deze post schrijf – zit ik weer te denken dat het wonderbaarlijk was wat we destijds allemaal meegemaakt hebben. Pieter Groenveld deed het geluid op deze dag en ik meen me te herinneren dat ik ergens nog een cassettebandje van dit optreden heb liggen. ‘k Zal daar binnenkort maar eens naar op zoek gaan denk ik…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.