Meerdere keren zijn we op vakantie geweest in de Haute-Savoie in ’t oosten van Frankrijk en dat beviel ons bijzonder goed. Toen kwam de Corona pandemie. Vonden we het nog steeds een goed idee in Frankrijk op vakantie te gaan? We besloten dat ‘in Nederland blijven’ misschien wel een goed idee zou zijn en gingen – beiden met een stapeltje te lezen boeken – voor twee weken naar Krachtighuizen in de buurt van Putten. Dat beviel ons zo goed dat we deze zomer terug zijn gegaan naar de Veluwe, nu iets noordelijker in Ermelo. En weer namen we beiden een stapeltje nog te lezen boeken mee natuurlijk…

Er was een luifel met afstandsbediening aan de zijkant van het huisje. Een heerlijk plekje om de dag te beginnen met een paar kopjes koffie en een broodje. We hebben daar veel gezeten en ondertussen zitten mijmeren hoe de automatische grasmaaier met allerlei grillige en willekeurige ‘maaistroken’ toch is staat was het hele gazon op de juiste lengte te maaien…

‘Ons’ huisje bleek in een klein vakantieparkje aan de noordkant van Ermelo te staan, eigenlijk op de grens van Ermelo en Harderwijk. Dat bracht met zich mee dat alle voorzieningen binnen een paar minuten op de fiets te bereiken waren en dat een paar minuten fietsen de andere kant op ons midden in de Veluwse bossen bracht. We hadden één of twee regenachtige dagen. Een deel van en van die dagen hebben we gebruikt om de ‘The Rottumereye tragedy’ op te lossen. Deze ‘zine # 4’ van Studio Knetterys (uit Groningen) hebben we al een tijdje liggen voor een regenachtige vakantiedag… Wij zijn er bijna een hele middag mee aan het puzzelen geweest, maar hadden toen het mysterie opgelost en de juiste conclusie getrokken.

Van der Valk heeft de laatste paar jaren modernere menu’s dan degenen die ik vanuit mijn kinderjaren ken. Een varkenshaasje (met brie) voor P en een mixed grill van vis voor mij. Beiden hebben we die avond heerlijk gegeten…

We waren er van alle gemakken voorzien. Een restaurant – Van der Valk – op amper een kilometer afstand, twee terrassen om buiten te kunnen zitten en een grote TV met (alleen maar) Netflix. Zelfs de fietsen stonden al klaar voor ons. Het is dat wij het liefst op onze eigen fietsen rijden, maar eigenlijk hadden we die in Groningen achter kunnen laten. Al gauw ontstond er een soort ritme. De ene dag waren we wat uitgebreider ‘op stap’ en de volgende dag namen we wat meer rust en lazen we wat meer. Alles afhankelijk van het weer, onze goede zin en de buitentemperatuur natuurlijk. Ondertussen zijn we weer terug in Groningen, maar de conclusie is dat we ’t goed naar onze zin hebben gehad. Daar gaat het uiteindelijk om toch?

Volgende post

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.