Zaterdag 16 november 1991; de eerste vakantiedag…
Ik was op tijd uit bed, want deze dag zou ik naar Appingedam gaan, naar mijn ouders om gedag te zeggen en om al vast de affiches voor het kerstconcert in Krewerd op te hangen. toen ik vanaf het busstation tegenover de papierfabriek aan kwam lopen was m’n vader net bezig om met behulp van slechts één kruk de auto leeg te halen, waarschijnlijk hadden ze net even wat boodschappen gedaan. Ze waren nota bene om 10:30 uur al weer terug van de wekelijkse boodschappenreis…
Na de koffie met koek en brood (met pindakaas) van m’n moeder was het tijd om eerst maar naar Krewerd, Arnwerd, Jukwerd, Losdorp en Holwierde te gaan om in elk van die kleine dorpjes zo veel mogelijk affiches op te hangen. Mijn vader reed en parkeerde de auto; ik zocht de ‘plakplaatsen’ uit, sprong uit de auto en plakte een gekleurd A4’tje op een bushokje, een kerkdeur of gewoon op een dikke boom. Tegen 13:00 uur hadden we vrijwel alle kleine weggetjes in de wijde omtrek van Krewerd gehad, beiden vonden we dat het tijd wordt om even weer thuis te gaan kijken of m’n moeder al met het eten bezig is of zo… Inderdaad! M’n moeder had een grote pan vol zuurkool met ananas klaar. Heerlijk!
Direct na het eten ging ik eerst m’n vader maar even helpen om het bed dat in de kamer gestaan had om hem een gemakkelijk bereikbare rustplek te verschaffen weer terug naar zolder te brengen. Zijn knie was ondertussen zodanig hersteld dat hij het nu wel weer aandurfde om ’s nachts weer boven te gaan slapen. Omdat voor mijn gevoel de tijd een beetje begon te dringen sprak ik af dat mijn vader me in Appingedam af zou zetten zodat ik de rest van de affiches in de winkelstraten van Appingedam weg zou kunnen hangen, als ik dan mijn wandeling een beetje zorgvuldig zou plannen kon ik tegen 15:00 uur bij het plaatselijke GADO-busstation zijn om de bus terug naar Hoogezand te pakken. Ik zou dan nog ruim op tijd thuis zijn om de laatste voorbereidingen voor de reis van de volgende dag te treffen.
Na in Appingedam rustig de Wijk- en de Dijkstraat en de daar tussen liggende straatjes te zijn doorgewandeld vond in het wel welletjes. Bovendien had ik bedacht dat het wel aardig zou zijn om even langs het Aquariumhuis te gaan om te kijken of ze daar nog iets aardigs voor mij in de bakken hadden zitten. En waarachtig, ik had gelijk… Henk Kuiper had nog een paar prachtige zoetwatergarnalen zitten, echt ideale beesten voor een aquarium als het mijne. Ik besloot uiteindelijk drie garnalen te kopen, en omdat ik niet met die beestjes in m’n binnenzak langs de winkels kon gaan om te vragen of ze alstublieft een affiche van A.G. & Kate op zouden willen hangen ben ik gelijk maar naar het GADO-busstation gewandeld.
Om 14:45 uur was ik daar, ‘k moest nog even wachten op de juiste bus, en maakte een praatje met een wat oudere dame die ook met de bus mee moest. En vervolgens was ik weer op weg naar m’n eigen huisje. Eenmaal thuisgekomen belde ik m’n ouders op om me weer terug te melden. Ooit, toen ik het ouderlijk huis verliet hadden we dit gebruik ingesteld. Als we van elkaar weten dat we een reis (moesten) maken, melden we ons altijd even terug. Dit gesprekje zo vlak voor een lange reis naar Engeland vond ik echter best een beetje weemoedig…
Voorafgaand aan het telefoongesprekje met m’n ouders had ik het zakje met de garnalen boven in ’t aquarium laten drijven om daar even te conditioneren (qua temperatuur). Toen ik telefonisch afscheid van m’n ouders genomen had werd het tijd om de beestjes los te laten en ’t aquarium nog een laatste schoonmaakbeurt te geven. De voorgaande weken had de bak nogal last van een vervelende soort algen die alles onder een groenig, grauw slijmerig waas bedekten, het was wel degelijk nodig dat de bak nog even schoongemaakt werd voordat ik op stap ging. Nadat ik met het aquarium klaar was en de vissen met een rustig hart achter kon later wijdde ik me verder aan het inpakken van al de zaken die ik de komende 4½ weken nodig dacht te hebben, de twee uitverkoren tassen bleken nauwelijks groot genoeg te zijn…
Nu nog even een broodje eten, een briefje met instructies voor m’n jongste zus schrijven met betrekking tot de brievenbus en het water geven van de planten ging ik de laatste beetjes post afwerken. Er moesten ook nog allerlei persoonlijke uitnodigingen voor het aanstaande kerstconcert in Krewerd verzonden worden; we hadden al vrij snel bedacht dat we op zo veel mogelijk verschillende manieren onze concertgangers achter de broek moesten zitten. Anders zat maar met een paar man in een vrijwel lege kerk… Om 22.30 uur ging ik nog even langs de brievenbus om deze uitnodigingen te posten om vervolgens als de gesmeerde … door naar mijn werkplek in Foxhol te fietsen om daar m’n vergeten regenpak op te halen. Ik wist nog niet of ik het mee wilde hebben naar Engeland, maar ‘k wist wel zeker dat ik het niet in de garderobe van ’t laboratorium wilde laten liggen. Nadat m’n collega’s uit de nachtdienst van hun verbazing bekomen waren ging ik als een haas weer naar huis, een borrel drinken, de planten voorlopig voor de laatste keer water geven en naar bed…
Nou ik dit al nog zo’n beetje noalees realiseer ik mie weer dast doe er heul wat uren instoken hest mit aal dat rondbrengen van dei posters, as je gain aigen auto hebben. Wie hadden het er wel ains over, moar mit tekst word het nog eem weer duudelijk.
Klopt. dat was ook altijd een heel geregel. Meestal moest je drie keer naar zo’n plek. De eerste keer om een en ander te regelen, de tweede keer om affiches weg te hangen en de derde keer voor het eigenlijke optreden. En dan vaak in die moeilijk bereikbare plaatsen zoals Krewerd, Losdorp, Eenum en Lettelbert. Ik herinner me een optreden in Huizinge (heel wat jaren geleden). Eerst een bak werk gehad en uiteindelijke drie man publiek (de koster van de kerk, Sijbe Oosterhaven en ik)…
Krewerd en Lettelbert bin ik diverse keren west. En dei olle kerkjes waren utermoate geschikt veur de meziek van het duo. Zunder die en Sijbe was het nooit lukt zo.
Het grappige is, en dat realiseerde ik me destijds niet, dat al de kerkjes in de provincie waar A.G. & Kate destijds gespeeld hebben allemaal in eigendom zijn van de Stichting Oude Groninger Kerken (SOGK). Ik maakte toentertijd altijd afspraken met de plaatselijke beheerders, verder had ik geen idee… De tijd van concerten in oude Groninger kerkjes is al lang voorbij… Ik heb ondertussen al jarenlang een abonnement op het blad van de SOGK. Prachtig blad!