The Dublin Legends – On the road again tour 2024. Dinsdag 8 oktober 2024 om 20:30 uur – De Oosterpoort, Groningen.
Toen ik als dienstplichtig militair op de Johannes Postkazerne in Havelte was gelegerd had ik een mooie ‘geërfde’ concertposter van The Dubliners boven mijn bed hangen. De poster was van iemand die afzwaaide en vroeg of hij de poster mocht laten hangen. Ik vond het prima. Op de een of andere manier ben ik in die tijd ook eens bij een optreden van deze legendarische band geweest; volgens mij in de IJsselhal in Zwolle. Ik denk dat het in 1978 of ’79 geweest is, maar ik weet het niet meer zeker. Een aantal jaren na mijn afzwaaien heb ik The Dubliners nog eens gezien, volgens mij toen in de Martinihal in Groningen. Van dat optreden heb ik destijds een paar foto’s gemaakt en er op deze site een post aan gewijd…
Een paar weken geleden vroeg één van onze jongens of ik mee naar een optreden van The Dublin Legends zou willen. Het optreden betrof een ‘zitconcert’ en was in De Oosterpoort in Groningen; dat is op fietsafstand (amper 4 km) van de plek waar we wonen. Een kaartje zou geregeld worden en ik zou een tikkie krijgen omdat ik graag m’n eigen kaartje wilde betalen. Prima geregeld dus!
Hoe langer ik er over nadacht, hoe enthousiaster ik werd over het optreden van de voor mij onbekende Dublin Legends. Lang geleden had ik op de HAVO in Stadskanaal een leraar Engels die het een goed idee vond om ons aan de hand van songs van Joan Baez en The Dubliners les te geven. Ik heb over de loop der jaren zowel Joan Baez als The Dubliners meerdere keren gezien. Albert Tjoelker (de desbetreffende leraar Engels) zou waarschijnlijk tevreden zijn. The Dublin Legends borduren voort op de roem van The Dubliners. Aan de ene kant riep dat bij mij de sfeer van een ‘coverband’ op, maar ik gaf ze het voordeel van de twijfel en hoopte dat ik compleet overrompeld zou gaan worden. Dat laatste was duidelijk het geval. Wat een optreden!
The Dublin Legends (formerly known as The Dubliners) is op een bepaalde manier een voortzetting van The Dubliners, maar met toch een iets ander geluid. Alhoewel… In 2012 vierden The Dubliners hun 50-jarig artiestenjubileum. Ze kregen van BBC Radio 2 een Lifetime Achievement Award en er volgde een uitverkochte tournee in Groot-Brittanië met als hoogtepunt een geweldig optreden in The Royal Albert Hall. Kort daarna overleed Barney ‘Banjo’ McKenna. De resterende leden van de band gingen met elkaar in gesprek over ‘wat gaan we nu verder doen’. John Sheahan maakte al 48 jaar deel van The Dubliners uit en besloot dat het mooi geweest was en stapte definitief uit de band. Hiermee kwam er een einde aan de ondertussen legendarisch gewordend band The Dubliners. Het was echter tegelijk het begin van The Dublin Legends. Deze (destijds) nieuwe band borduurt voort op de muzikale erfenis van mannen als Ronnie Drew, Luke Kelly, Ciaran Bourke, Barney McKenna en John Sheahan die in 1962 ergens in Dublin een band vormden en zichzelf destijds The Dubliners noemden.
Deze avond hadden we te maken met onder andere: Seán Cannon (heeft 30 jaar deel van The Dubliners uitgemaakt), Gerry O’Connor (maakte deel uit van Four men & a dog, en trad op met Shane MacGowan en Joe Bonamassa), Paul Watchorn (een van de beste 5-string banjoїsten in Ierland) en Shay Kavanagh (heeft gewerkt met Mary Black, The Dublin City Ramblers, en The Furey Brothers). Met andere woorden; de mannen waren oude rotten in het vak.
En dat hebben we geweten! De mannen kwamen het podium opgewandeld, en voordat je kon knipogen werd ‘het eerste liedje’ aangekondigd. Een groot deel van de Ierse bevolking van de stad had de weg naar de Oosterpoort weten te vinden en lieten met groot enthousiasme weten dat ze aanwezig waren. Elk volgend nummer werd met applaus en gejoel verwelkomd. Met andere woorden; we hadden een feestje dat de hele avond duurde! Veel material is natuurlijk al jaren geleden ‘klassiek’ geworden, maar dat maakte beslist niet uit. Songs als ‘Whiskey in the jar’, ‘Dirty old town’, ‘The wild rover’, ‘Seven drunken nights’, ‘The rare auld times’, ‘Finnegan’s wake’, ‘Molly Malone’, ‘The Monto’, ‘Hand me down me bible’, ‘The Irish rover’, ‘Black velvet band’ en nog veel meer kwamen voorbij. Mooi vond ik het als de hele zaal meezong. Dan kon natuurlijk ook gemakkelijk, want de meeste songs zijn immers al tientallen jaren ‘klassiekers’.
Het zal duidelijk zijn. Ik heb een bijzonder leuke avond gehad! ‘k Heb uit volle borst meegezongen waar dat kon en was bijzonder onder de indruk van de manier waarop deze groep mannen van middelbare leeftijd (of ouder) de zaal moeiteloos op stelten konden zetten. Zelfs na een half uur pauze hadden ze amper een halve song nodig om iedereen weer in de juiste (Ierse) sferen te krijgen. Tien jaar na het 50-jarig jubileum van de legendarische Dubliners is die naam dan weliswaar geschiedenis geworden, maar de The Dublin Legends (formerly known as The Dubliners) hebben nog geen fractie ingeboet op de ongeëvenaarde stijl van hun voorgangers. Folk met hoofdletters!
Ik ben gain deskundige op Iers gebied. Moar ik heb ooit een bandje van die heul voak draait; Luke Kelly aine mit enorm veul soul in zien stem. Bandje al laank versleten dus (end joaren 80). Wat wilst! En Jim Mc Gann mit Carrickfergus. Dus as ik dit altmoal zo lees hest doe een mooie oavond had. Nou op noar meneer Taylor en foto’s.
Een prachtige avond was het!
Ik Was eem in de bomen. Ik bedoel ik geleuf die en nou Taylor SVP!!
Wordt aan gewerkt Bert. Maar je weet het; een broedende kip moet je niet storen… Inmiddels heb ik een A4’tje met ruwe tekst (en het optreden moet nog beginnen). Komt goed dus.