Het begint min of meer op een traditie te lijken, maar P en ik vinden het fijn om ergens in de dagen voorafgaand aan Kerst naar het jaarlijkse Classical Christmas Concert in de Martinikerk in Groningen te gaan. The Bach Choir & Orchestra of the Netherlands onder leiding van dirigent Pieter Jan Leusink komt jaarlijks naar ‘onze eigen’ Martinikerk. Ik denk dat we ondertussen zeker al vijf verschillende edities van het jaarlijkse Classical Christmas Concert in de Martinikerk hebben meegemaakt. Het was dan ook deze keer weer min of meer een thuiswedstrijd.

Afbeelding uit de flyer van The Bach Choir and Orchestra of the Netherlands.
Pieter Jan Leusink (Elburg, 5 april 1958) is een Nederlands dirigent. Hij dirigeerde koren en vocale ensembles, onder meer het door hemzelf opgerichte The Bach Choir & Orchestra of the Netherlands. Pieter Jan Leusink wilde in zijn jeugd tuinder worden maar voelde zich ook sterk aangetrokken tot de orgelmuziek die hij iedere zondag hoorde spelen op het orgel van de Christelijk Gereformeerde Kerk in Elburg. Al in zijn kinderjaren kreeg hij les op het orgel en op 16-jarige leeftijd werd hij toegelaten op het Stedelijk Conservatorium te Zwolle voor de orgelstudie. Na afsluiting van zijn studie was hij drie jaar organist, maar vervolgens vatte hij het plan op koordirigent te worden. Een masterclass gevolgd bij de Britse koordirigent Sir David Willcocks stimuleerde hem in 1984 – hij was toen 26 jaar – in Elburg een jongens- en mannenkoor op te richten: het Stadsknapenkoor Elburg, later Holland Boys Choir genoemd. Het is niet meer actief. Tien jaar later, in 1994, richtte Leusink The Bach Orchestra op en een jaar later een gemengd koor voor volwassenen, The Bach Choir of the Netherlands. Tegenwoordig dragen beide ensembles de naam The Bach Choir and Orchestra of the Netherlands. Leusink was ook de dirigent van het Urker mannenensemble (sinds 2000) en was dat tot 2009 van het Rijssens mannenkoor. In 2010 richtte Leusink nog een vocaal ensemble op onder de naam Vocal Group CALL.

De afgelopen paar jaar wordt de Martinitoren – de Olle Grieze – niet meer uitgelicht. De gemeente Groningen zag dit als eeb manier pm energie te besparen. Enkele inwoners van de gemeente vonden dit een te voorbarig besluit en hebben door middel van crowdfunding de middelen bijeen gebracht om gedurende meerde weken de Martinitoren mooi uit te lichten. De eerste avond in de kleuren wit en groen (de kleuren van zowel de gemeente als die van FC Groningen) en vervolgens in een warm witte kleur. Ik vond het mooi om te zien dat de ‘eerste avond’ dat de toren uitgelicht was samen viel met het jaarlijkse Classical Christmas Concert in de Martinikerk.

We spraken met een echtpaar dat links van ons zat; zij kwamen vanuit Arnhem naar Groningen vanwege dit concert. We spraken met een paar mensen die rechts van ons zaten; zij kwamen uit Dokkum. Wat dat betreft hadden wij het behoorlijk gemakkelijk. Net als de voorgaande jaren hadden we onze fietsen maar weer bij de Prinsenhof geparkeerd, Vandaar is het maar een klein stukje, amper een paar honderd meter, wandelen naar de ingang van de Martinikerk aan de Sint Jansstraat. Gelukkig waren we redelijk op tijd, daardoor hadden we een plekje vooraan in de rij. P had lang van tevoren de kaartjes al aangeschaft en bedacht (net als de voorgaande keer) dat het goed zou zijn om VIP-tickets te bestellen – we zaten min of meer in het midden van de vijfde rij vanaf het podium. Prima plekje!

De Martinikerk is natuurlijk een prachtige plek voor een dergelijk concert, bovendien vestigt het de aandacht van de bezoekers op deze mooie kerk, en dat ook een goede zaak natuurlijk. De organisatie was – net als bij de voorgaande edities trouwens – in goede handen. We werden er bij de ingang op gewezen dat we door mannen met een groene stropdas (of door dames met een groen sjaaltje) naar onze plaatsen zouden worden gedirigeerd.

Het programma was een mooie mix van klassieke muziek van Bach, Handel, Schubert  en Vivaldi en verschillende Engelstalige Christmas Carols. Jan Vayne improviseerde als vanouds op de vleugel en klavecimbel en speelde af en toe drie verschillende melodieën door elkaar. Ik vind dat sowieso verschrikkelijk mooi en erg knap, maar als de improvisaties wat langer duren heb ik af en toe het gevoel dat m’n hoofd heel langzaam aan een beetje vol begint te lopen.

Mooie zangsolo’s waren er te horen van Jeroen Assink (bas), Olga Zinovieva, Ariel Sin Yu Lee en Eva Schuurman (sopranen). Veel mensen in het publiek moesten een paar tranen wegvegen toen Olga Zinovieva het ‘Ave Maria’ zong. Geen wonder, haar uitvoering is meer dan prachtig! De trompet van Frank Anepool was prachtig om naar te luisteren en zo kan ik nog wel even doorgaan…

Ik heb op Soundcloud een playlist gevonden van een Classic Christmas Concert van drie jaar geleden. Deels ander materiaal dan het optreden waar P en bij waren, maar er is vanzelfsprekend ook een overlap met het optreden van 2024. Het geeft in elk geval een aardige indruk van de avond zoals wij die beleefd hebben.

De jurk van Olga Zinovieva maakte zonder enige twijfel duidelijk dat zij het middelpunt van de avond was. Crème wit met goudkleurige versierselen. Olga is geboren in Rusland, heeft daar haar opleiding gehad en woont ondertussen bijna 20 jaar in Nederland.
Van links naar rechts: Ariel Sin Yu Lee, Olga Zinovieva en Eva Schuurman.

Rond 22:00 uur was het concert voorbij. Rustig aan gingen we weer richting onze fietsen. Eerlijk gezegd wilde ik nog wel een drankje doen bij het Prinsenhof, maar die waren al begonnen met hun dagsluiting…
Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.