I drink ♦ Mercy now ♦ The war after the war ♦ Some times ♦ Dark enough to see the stars ♦ Last of the hobo kings ♦ Drag queens in limousines ♦ Wheel inside the wheel ♦ Cigarette machine (Fred Eaglesmith cover) ♦ Women across the river (David Olney cover)
Kees Jansen en ik kwamen Mary Gauthier circa 25 jaar geleden voor het eerst tegen op het Blue Highways Festival dat destijds jaarlijks in het Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht werd georganiseerd. Munich Records had haar album ‘Drag queens in limousines’ net uitgebracht en daarmee nam een Nederlandse platenmaatschappij een voorsprong voor wat betreft de muzikale carrière van Mary Gauthier. Kees en ik werden gegrepen door haar teksten en waren beiden behoorlijk onder de indruk van het optreden van Mary en we hebben het vervolgens jaren achtereen volgehouden om, elke keer als ze weer eens in Nederland was, samen sowieso één optreden van haar bij te wonen.
Onlangs was Mary Gauthier samen met haar partner Jaimee Harris weer in Nederland, net als het voorgaande jaar waren de beide dames samen op tournee gegaan. Vorig jaar hadden Kees Jansen en ik bedacht dat het leuk zou zijn om met ons tweeën naar Utrecht te gaan en daar – op de plek waar het allemaal begon – naar het optreden te gaan luisteren. Kees woont in Dongen. Voor mij betekent een dergelijk plan dat ik naar Dongen reis, daar de auto parkeer, en vervolgens samen met Kees terug reis naar Utrecht. Na afloop van het optreden weer terug naar Dongen en de volgende dag weer terug naar Groningen. Al met al een heel gedoe, maar we hebben dan ook de tijd om weer eens goed bij te praten.
Ergens in oktober belden we en Kees vertelde me dat hij een kaartje voor het optreden van Mary Gauthier en Jaimee Harris op donderdagavond 14 november in de schouwburg in Tilburg had aangeschaft. Logisch, want ik had aangegeven nog niet zeker te weten of ik bij een van de optredens in deze tournee wilde zijn. Kees had niet op de uitkomst van mijn getwijfel gewacht en had zelf een besluit genomen. Natuurlijk had ik naar Tilburg kunnen rijden, maar ‘k zou natuurlijk ook kunnen kijken of de beide dames ook in Groningen zouden komen. Dat bleek het geval te zijn. Op dinsdagavond 19 november was er een optreden gepland in de Oosterpoort in Groningen; op fietsafstand van ons huis… Voor het eerst in jaren gingen Kees en ik allebei naar een ander optreden in dezelfde tournee van Mary Gauthier (en Jaimee Harris).
Jaimee Harris opende de avond en speelde vier of vijf songs. Op de een of andere manier overtuigt ze me aanzienlijk veel meer als ze samen met Mary Gauthier op het podium staat, maar waarschijnlijk heeft dat met mijn persoonlijke voorkeur te maken. Echter, op het moment dat ze samen op het podium staan is Jaimee Harris de perfecte ondersteuner. Ze is een goede gitarist, en haar zangstem is helderder dat de ietwat korrelige en bruinige stem van Mary Gauthier. Met andere woorden, ze vullen elkaar perfect aan. Ik ben van mening dat de optredens van Mary Gauthier door de bijdrage van Jaimee Harris iets minder zwaarte hebben. Nog steeds hebben de teksten van Mary Gauthier dezelfde impact als ze voorheen hadden, maar het optreden krijgt net iets meer afwisseling en ook iets meer luchtigheid ten opzichte van Mary Gauthier solo op het podium. Vrolijkheid is daarbij een (veel) te groot woord, daar zijn de onderwerpen waarover Mary Gauthier haar teksten schrijft te serieus voor.
De kern van Mary Gauthier’s songs bestaat uit de verwerking van haar eigen ervaringen. Ze heeft ontdekt dat het zingen over datgene wat ze heeft meegemaakt (en dat is behoorlijk wat) een helende werking heeft. Dat is ook de kern van haar boek; het boek dat in een vorige tournee een meer prominente plek innam als tijdens het optreden in Groningen. Toen ik vorig jaar bij een optreden in Utrecht was kreeg het boek aanzienlijk meer aandacht dan bij dit optreden. Wat steeds weer indruk op mij maakt is de herkenbaarheid van de dingen waar Mary Gauthier over schrijft. Wat mij betreft is daar voor iedereen wel iets uit te halen…
Ja ja, klaine jongens worden groot. Zo zunder mekoar op stap. Heb ook eem luusterd noar de muziek want doar gait het toch om oeteindelijk. Ik wait nait of ik zoveul oet de teksten hoal as jullie baiden. Moar qua melodie liene zitten ze wel mooi in mekoar.
Kees luistert nog meer naar de teksten dan ik, da’s altijd al zo geweest. Maar naar mate ik ouder word begin ik meer naar de teksten van Mary Gauthier te luisteren. Natuurlijk ook wel naar de muziek en de melodie, maar de teksten beginnen wel – heel langzaam aan – belangrijker te worden…
Mary Gauthier heeft tegenwoordig in Nederland zo’n grote aanhang, en treedt op zoveel plaatsen op, dat er voor iedereen die wil gaan wel een locatie op acceptabele reisafstand te vinden is. Voor mij dan helaas niet op de fiets, maar met de auto prima te bereizen in Utrecht. Ook ik had getwijfeld of ik deze keer zou gaan, geen nieuw album, nog maar twee jaar geleden geweest (om de een of andere reden is er van de een keer per vier jaar cyclus afgestapt), uiteindelijk op het laatste moment toch besloten om te gaan. Het was de moeite deze keer, net als anders, meer dan waard. En naar aanleiding van je verslag van de vorige keer in Utrecht, had ik naar je uitgekeken. Dat je er niet was had ik dus goed gezien.
Zoals we het beiden opgeschreven hebben zouden we allebei bijna de beslissing genomen hebben om thuis te blijven. Ik vond het wel fijn om een keer op de fiets naar een optreden te kunnen gaan… Maar, ik had het ook erg leuk gevonden om jou een keer tegen het lijf te lopen (als het ware). Waren vast en zeker interessante gesprekken geworden…