Vanaf mijn 18e jaar (zo ongeveer) verzamel ik country- en bluegrassmuziek. Vroeger – toen ik nog aanzienlijk jonger was – ging dat vrijwel uitsluitend in de vorm van LP’s en cassettebandjes. Vanaf ongeveer de negentiger jaren van de vorige eeuw kwamen daar CD’s en DVD’s bij. Over de loop van de jaren heb ik een aardige verzameling opgebouwd. Tegenwoordig heb ik Spotify ontdekt. Sinds een paar jaar heb ik daar een abonnement op. Voor een verzamelaar zoals ik ben was dat een behoorlijke stap omdat je luisterervaring zich wel verrijkt door het luisteren naar Spotify, maar verzamelaars zoals ik zeiden altijd: ‘Een verzameling is pas een verzameling als er af en toe iets aan toegevoegd wordt’. Fysiek dingen aan je verzameling toevoegen door het luisteren naar Spotify is een beetje moeilijk…
Takehiko Saiki woont in Japan en heeft – naar ik aanneem – een behoorlijke grote verzameling met country- en bluegrassmuziek. Een paar jaar geleden is hij een bijzonder project gestart. Hij digitaliseert zijn verzameling en plaatst deze afzonderlijke items op zijn eigen Take’s Bluegrass Channel op YouTube. Ondertussen ruim 2700 albums! Een geweldig initiatief! Ik maak er af en toe gebruik van, want net als duizenden andere liefhebbers heb ik me lang geleden op Take’s Bluegrass Channel geabonneerd.
Bert Nobbe is een oude vriend van me (al tientallen jaren) en een groot liefhebber en kenner van de muziek van Johnny Cash. De laatste paar jaar laat zijn gezondheid het een beetje afweten, maar zeker via deze site laat Bert met grote regelmaat iets van zich horen. Dat doet hij in onvervalst Gronings, want Bert dat een Groninger zich niet voor de plek waar hij woont hoeft te schamen. Hij heeft daarin – wat mij betreft – groot gelijk. Ik schrijf iets moeilijker in het Gronings dan hij (maar hij oefent waarschijnlijk iets meer dan ik).
In 2001 nam Bert Nobbe, samen met wat muzikale vrienden, een mini-CD met daarop zes songs op. Ik heb diezelfde mini-CD ook in mijn verzameling zitten, maar daar gaat dit verhaal niet over. Een aantal dagen terug kreeg ik een WhatsApp berichtje van Bert. Of ik op YouTube even wilde zoeken op ‘Countrygrass 2001’. Dat heb ik gedaan, en vervolgens was ik met stomheid geslagen…
Blijkbaar is Takehiko Saiki’s verzameling dusdanig divers dat hij zelf de – in kleine oplage verschenen – mini-CD van Bert Nobbe in zijn verzameling heeft zitten. Niet alleen dat, Takehiko Saiki vond het blijkbaar belangrijk om deze mini-CD met ons te delen. Flabbergasted was ik (om maar een goed Engels woord te gebruiken); datzelfde gold trouwens ook voor Bert heb ik van hem gehoord. Mooi toch! Geheel op z’n ‘Bert’s’ reageerde hij als volgt: ‘Eindelijk geland Harry. Mooi dat Take dat doan het!’
Het is toch helemaal geweldig dat Bert Nobbe’s mini-CD via een ‘Japanse omweg’ voor ons allemaal te beluisteren is? En waar luister je dan naar? Dat is niet zo moeilijk. De bezetting: Bert Nobbe (gitaar, vocals); Cor Moes (bas, vocals); Nico Berghout (gast: fiddle); Peter van Gennep (gast: electric guitar). De songs: I’m not coming home anymore ♦ Thoughts of life ♦ Workin’ on the chaingng ♦ My sweetheart is gone ♦ Sail on loveboat ♦ When my time has come.
En waar is dit alles te vinden? Nou, gewoon door deze link aan te klikken (opent in een nieuw tabblad)
Mooi Harry, ik heb er meteen met veel plezier naar geluisterd!
Bert leest jouw opmerking natuurlijk ook. Hij zal dat vast wel goed vinden denk ik…
He boys BEDANKT!!
Graag gedaan Bert!
….. de cirkel rond. Twee jaar geleden na het beluisteren van Countrygrass ging ik eens kijken wat Bert Nobbe voor sporen op internet had achtergelaten. Via een zoekopdracht belandde ik bij Birdeyes. Waar ik nu een artikel tegenkom over Countrygrass van Bert Nobbe. En zo is…..
Mooie reactie Albert! Ik denk dat Bert ‘um ondertussen ook wel gelezen heeft. In mijn gedachten zie ik z’n glimlach al…
Ast doe dit leest Albert; Gewoon Bedankt!!!