Toen we vanochtend wakker werden en ik de lamellen in onze woonkamer open deed zag ik onze Japanse esdoorn mooi berijpt in de tuin staan. Net buiten ons voortuintje heeft de gemeente Groningen afgelopen zomer (tot verdriet van P) een lantaarnpaal geplaatst. Deze ochtend vond ik het geen probleem. Het was 06:30 uur toen ik in de kamer kwam, het was nog donker en ons boompje werd prachtig uitgelicht door de in de afgelopen zomer (foutief?) geplaatste lantaarnpaal. Tijd om een foto te maken dus. Ik had ondertussen gelezen dat we het afgelopen weekend te haken hadden gehad met een wat zeldzamer voorkomend natuurverschijnsel, namelijk ‘uitsneeuwende mist’. Dat moet natuurlijk even uitgelegd worden…

Wij vinden de rode blaadjes van onze Japanse esdoorns (Acer palmatum) zo mooi, maar op deze foto blijkt ons boompje ook zonder blaadjes erg mooi te zijn…
Voor dit bijzondere verschijnsel moet mist of lage bewolking boven de grond hangen en moet het vriezen. Mistdruppels zijn extreem kleine waterdruppeltjes die ontstaan door het hechten van waterdamp aan minuscuul kleine deeltjes in de lucht: die zeer kleine deeltjes worden aerosolen (ze worden ook wel condensatiekernen) genoemd. Omdat deze minuscule druppels zo dicht op elkaar gepakt zitten, kun je soms nauwelijks 100 meter vooruitkijken. Als de mistdruppels bevriezen komt een kettingreactie op gang omdat de ijskristallen snel groeien ten koste van de mist. Ze veranderen dan in sneeuwvlokken. In sommige gevallen kan de mist daardoor zelfs helemaal verdwijnen. Meestal komt uitsneeuwende mist voor rondom industrieterreinen omdat fabrieken extra aerosolen en waterdamp aan de lucht toevoegen.

Deze omschrijving deed mij denken aan iets dat ik vroeger op de HAVO leerde bij het vak Scheikunde. Ik moest er even naar zoeken, maar bleek het principe van Le Chatelier en Van ’t Hoff te zijn: Als in een (chemisch) systeem een verandering optreedt in concentratie, temperatuur, volume of totale druk, met andere woorden, een evenwichtsverstoring, dan zal het evenwicht zodanig verschuiven dat die verandering tegengegaan wordt. Uiteindelijk evolueert het systeem naar een nieuw evenwicht.

Oftewel, de mist was behoorlijk onstabiel en een kleine verstoring zorgde er voor dat de mist in ‘uitgesneeuwde mist’ veranderde. De sneeuw ontstond uit de mist. Op mijn werkplek bleek al voor 12:00 uur de mist (en ook de ‘uitgesneeuwde mist’) volledig verdwenen te zijn…

Bij ons in de achtertuin staat een Magnolia grandiflora (een groenblijvende magnolia). Ook erg mooi in deze omstandigheden…

Tja, en wat deed ik vanochtend dan verder? Heel simpel, ik heb m’n fiets gepakt en ben een keer niet rechtstreeks naar mijn werk gefietst (da’s rechtstreeks amper 1600 meter), maar via een klein ommetje van circa 7½ kilometer. En ik heb een paar foto’s gemaakt natuurlijk…

En dan toch maar even via Sprikkenburg (parallel aan het Van Starkenborghkanaal) fietsen…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.