Sander Blom – Het landgoed (historische thriller)
Paperback, 500 bladzijden, 2024, Uitgeverij Passage, Groningen

Het was tijdens de nadagen van de Tweede Wereldoorlog dat de het leger van Nazi-Duitsland vanuit Twente V2 rakketten afvuurden op – onder andere – de haven van Antwerpen in België. De geallieerden waren begonnen met hun opmars vanuit Normandië in Frankrijk en hadden in november 1944 de haven van Antwerpen veroverd. De haven was van essentieel belang voor de bevoorrading van de geallieerde troepen. Nazi-Duitsland probeerde de haven van Antwerpen onbruikbaar te maken voor de geallieerde troepen. De beboste omgeving van Twente was vanuit het destijdse Nazi-Duitse standpunt geredeneerd een ideale plek van waaruit Antwerpen voor hun V2’s goed bereikbaar was. De geallieerden waren na verloop van tijd op de hoogte van welke plek de V2’s afkomstig waren en besloten de lanceerplekken aan te pakken.

Dit historische gegeven is – in een notendop – de kern van Sander Blom’s nieuwste boek, deze keer schreef hij een historische thriller. Nadat ik zijn vorige thriller had gelezen was ik vastbesloten meer van Sander Blom te gaan lezen. Wat mij betreft is dat een goed besluit gebleken. Net als de vorige keer werd het boek gesigneerd en wel door de schrijver zelf thuis afgegeven, wat mij betreft is dat een prachtige toevoeging aan het kopen van een boek van een lokale schrijver.

Wat was een V2 ook al weer?
De V2 (Vergeltungswaffe 2, maar officieel Aggregat 4 of A4) was de eerste onbemande geleide ballistische raket die gemaakt werd en was van Duitse makelij. Voor de Duitsers de opvolger van de V1, wat nog een onbemand geleid vliegtuig was. De V2 was een raket en had een hoogte van 14 meter, met een rompdoorsnede van 1,65 m, de doorsnede over de staartvinnen was 3,56 m en werd verticaal gelanceerd en ging dan met veel vuur en lawaai omhoog. De raket het had bij de lancering een gewicht van bijna 13.000 kg, bij het neerkomen was het gewicht gereduceerd tot 4.040 kg, waarbij dan de springkop van 738 kg was inbegrepen. De brandstof voor de hoofdmotor bestond uit een mengsel van 75% ethylalcohol en 25% water en vloeibare zuurstof. De raket wist een snelheid van ruim 5000 km per uur te halen. Na 45 tot 60 seconden werd de motor uitgeschakeld en werd haar hoogst punt bereikt (culminatiepunt) en viel het omlaag als een baksteen waarbij het een snelheid van 3600 km/uur kon bereiken en insloeg met ongeveer drie maal de snelheid van het geluid. Door deze grote snelheid en het nagenoeg ontbreken van geluid (dit bleef door de snelheid achter) konden er geen waarschuwingen worden gegeven. De explosieve kracht kon een heel wooncomplex wegvagen. Op 20 juni 1944 overschrijdt de V2-raket voor het eerst de magische 100 kilometergrens met de ruimte. De raket kan tot 176 km boven het aardoppervlak komen waarbij het als de eerste raket in ruimte kwam. De V2 maakte onder Amerikaans commando na de oorlog de eerste foto vanuit de ruimte. In de literatuur over de oorlogsactiviteiten komt de V2 een hoogte bereiken van 83 tot 93 km, had een bereik tussen de 321 en 326 km, waarbij de laatste versies zelfs een bereik hadden van 450 km. Wikipedia geeft aan dat de V2 ongeveer 9000 slachtoffers maakte. Bij de productie van het wapen kwamen nog eens 12.000 dwangarbeiders om. De V2 was zonder twijfel een spectaculaire technische prestatie. Deze uitvinding vormde de voorbode van één van de meest opmerkelijke wapenfeiten van de Koude Oorlog. Het was immers de Duitser Wernher von Braun die leiding gaf aan het Apollo-ruimteprogramma van de NASA dat in 1969 de eerste man op de maan bracht.
Op de achterflap van ‘Het landhuis’ staat de volgende tekst te lezen: Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog confisqueren de Duitsers een landgoed in Twente. In het diepste geheim maken ze er een lanceerbasis voor de nieuwe V2-raketten van. Het plaatselijke verzet komt in actie en koerierster Antje ziet een kans om zich te bewijzen binnen de knokploeg. Maar dan wordt de knokploeg verraden, net op het moment dat er versterking onderweg is vanuit Londen…

Ik heb het boek ondertussen gelezen en was onder de indruk van de vaart van het verhaal. Korte hoofstukken waarin afwisselend door een aantal hoofdpersonen het verhaal wordt verteld geven steeds een andere blik naar de realiteit van het verhaal, maar geven tegelijk het verhaal een enorme vaart. Het effect is dat de hoofdpersonen in het verhaal ‘echte mensen’ bleken te worden. Mensen die in mijn gedachten tot leven bleken te komen. Soms wordt een dergelijk boek een ‘page turner’ genoemd, een boek dat moeilijk weg te leggen is door de lezer. Dat bleek in mijn geval ook zo te zijn. Vanaf de eerste bladzijde pakt Sander Blom je bij je vodden en hij laat je pas weer los op het moment dat je het boek voor de laatste keer weg legt omdat het uitgelezen is. Wat mij betreft was het idee om op basis van een historisch gegeven een thriller te schrijven een geweldig idee. Ik wacht vol spanning op je volgende thriller Sander!

Eind vorig jaar las ik op de site van OOGTV, Groningen een interessant interview met Sander Blom naar aanleiding van dit boek en zijn motivatie om het boek te schrijven. Het interview is hier na te lezen.

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.