Héél lang geleden zijn Kees Jansen en ik eens naar Londen gereisd omdat Tom Russell daar op zou treden in The Royal Albert Hall. Nanci Griffith deed het hoofdprogramma, en Tom Russell het voorprogramma, dat uiteindelijk uit maar drie songs bestond. We hadden ons toen nog niet zo in de muziek van Nanci Griffith verdiept, dus we waren uitsluitend voor Tom Russell naar Engeland gereisd. Op de een of andere manier kregen we Tom na het optreden ook nog te spreken, en spraken af dat we de volgende dag een interview met hem zouden doen (in een Egyptisch restaurant, tegenover de Amerikaanse ambassade herinner ik me nog). Het was een goed gesprek en het vormde de basis voor een special over Tom Russell van Kees voor de lokale omroep in Dongen. De volgende keer dat we Tom Russell zagen was in ’t Zielhoes in Noordpolderzijl (noordelijk van Uithuizen, in het kopje van Groningen, net aan de dijk). Een groter contrast tussen twee plekken om naar een concert te gaan is nauwelijks denkbaar… Kees nam een paar maanden geleden contact op en vertelde me dat het misschien wel tijd werd om voor een 3e keer naar een optreden te gaan. Dat leek me wel wat. Kaartjes voor Tom’s optreden in Vredenburg, Utrecht werden geregeld en we verheugden ons op datgene wat ging komen. Een paar dagen voor het optreden kwam ik er achter dat er alleen staanplaatsen zouden zijn. Dat werd ‘um dus niet wat mij betreft… Kees z’n zwager wilde wel… Ik kocht vervolgens een kaartje voor het optreden in de Kleine Zaal van de Oosterpoort in Groningen op woensdagavond 23 mei – dat was ook nog eens een stuk dichterbij huis…

Het optreden begon met een quiz. Tom kwam op als z’n eigen sidekick ‘Spanish Johnny’ en zong teksten en wij moesten raden wie ze geschreven had. De allereerste weet ik nog, dat was er eentje van Townes Van Zandt: ‘Poncho and Lefty’ Volgens ‘Spanish Johnny’ is het ‘the ultimate road song’; verder kwamen Bob Dylan, Leonard Cohen en Jimmie Dale Gilmore voorbij. Over de rest van de avond kan ik kort zijn. Een groot gedeelte van de songs op Tom’s nieuwe CD ‘Folk Hotel’ passeerde deze avond de revue. Ademloos heb ik zitten luisteren naar een man met een gitaar op een podium. Mooie songs, nog mooiere verhalen; het was helemaal goed! Of zoals Robin Denselow van de Britse krant The Guardian het in oktober 2015 een keer zei: ‘An impressive, inspired set from the grandfather of Americana, whose deadpan sense of humor and powerful songwriting set him apart’. Ik heb een lijstje gemaakt van datgene wat Tom deze avond gezongen heeft. Veel van het materiaal is terug te vinden via YouTube… De foto’s bij dit artikeltje zijn gemaakt door Gerrie van Barneveld voor The Blues alone?

Wil je reageren? Dat kan! Helemaal onderaan dit artikeltje zit een blokje voor reacties. Ik zou het op prijs stellen!

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.