Van de website van High Country...
Since 1968, High Country has earned its place as the West Coast’s premier traditional bluegrass band. Strongly influenced by the classic styles of Bill Monroe, Flatt & Scruggs and the Stanley Brothers, the band’s blend of banjo, mandolin, fiddle, dobro, guitar and bass delivers the upbeat excitement of true bluegrass music. With driving rhythm, skillful picking and soulful singing, High Country brings the energy and experience of six seasoned professionals to this spirited American art form. After four decades of performing, the band remains fresh and exciting, bringing their love of traditional bluegrass music to an ever-widening audience. High Country’s show offers a vital mix of powerful originals and standards, from blues to breakdowns to gospels sung in close harmony. Even the songs and tunes written by band members themselves remain true to the genre, with careful attention paid to the nuances of the bluegrass style. High Country has toured extensively in the United States, and has played many of the major bluegrass festivals, including Bill Monroe’s Bean Blossom Bluegrass Festival, at which they were the first West Coast band ever to be invited to perform. European audiences have been particularly appreciative of the band during tours, which have included performances in England, Scotland, Ireland, Wales, France, Germany, Austria, Switzerland, Holland and Finland. High Country has nine albums to their credit including their latest, ‘Perfect Companions’. Leader/mandolinist, Butch Waller has a recent solo release, ‘Golden Gate Promenade’ on the Rebel label and the Waller Brothers can be heard on their recent brother duet album entitled ‘The Old Photograph’. Bluegrass Unlimited magazine head this to say in review of one of the band’s recordings: ‘They not only have captured the essential spirit of bluegrass, they have succeeded in doing it without being copyists or imitators … Butch Waller and his companions have scored a bulls eye’.

Toen ik naar bluegrass muziek begon te luisteren had je natuurlijk de albums van Bill Monroe & The Bluegrass Boys; die van (Lester) Flatt & (Earl) Scruggs & The Foggy Mountain Boys;  en die van The Stanley Brothers (Ralph en Carter). De muziek van Jim & Jesse was in mijn beleving ‘iets liever’ en dan had je natuurlijk ook Reno & Smiley. Op de een of andere manier heb ik daar nooit zo gek veel naar geluisterd. Ik was een liefhebber van ‘puur’. Dat vond ik meer bij The Stanley Brothers en bij Bill Monroe. Toen Rienk Janssen dan ook een aantal optredens met High Country organiseerde was ik er als de kippen bij. Ik had ondertussen een paar van hun LP’s aangeschaft en daarop was voor mij voldoende ‘puurheid’ te vinden. High Country speelde (en speelt nog steeds) een soort bluegrass die we tegenwoordig ‘klassieke bluegrass’ zouden noemen. Erg in de stijl van Bill Monroe, Flatt & Scruggs en The Stanley Brothers dus…

High Country was en is nog steeds de band rondom Butch Waller. De band vindt z’n oorsprong aan de oostkust van de Verenigde Staten en is sinds het einde van de zestiger jaren van de vorige eeuw actief. Hun optreden in The Home of Strictly Country’ in Harpel maakte een enorme indruk op me! Vroeger hadden we het over ‘het heilige vuur’… Nou, daar hadden deze mannen genoeg van! Ruim van te voren was ik in Harpel aanwezig en hielp ik mee met het klaarzetten van de klapstoeltjes die boven in de kast boven de deur bewaard werd. Joke probeerde dan altijd in die tijd een maaltijd voor een groot aantal personen voor te bereiden en vervolgens werd er voorafgaand aan het huisconcert gezamenlijk gegeten. Deze avond was een mooie mix van de strakke bluegrass van High Country en de gemoedelijke ballades van The Alabama Country Boys.

Na het optreden bleven we dan meestal nog een tijdje rondhangen, iets drinken, LP’s laten signeren en dergelijke. Het was na het optreden dat ik van Rienk de vraag kreeg of ik een paar dagen later naar een optreden in Villigen (Zuid-Duitsland) wilde en vervolgens wilde zorgen dat de mannen op tijd bij het vliegveld in Frankfurt zouden komen zodat ze hun vlucht terug naar de Verenigde Staten konden nemen. Dat leek me een prachtig avontuur – ik ging dus in op het aanbod. Maar dat is voor een volgend stukje…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.