Via Pieter Groenveld kreeg ik een berichtje op Facebook dat onze goede vriend Norris Washington Bennet als gevolg van problemen met zijn hart is overleden. Pieter vertelde dat hij Norris leerde kennen toen hij in de zestiger jaren van de vorige eeuw optrad met Derroll Adams. Norris had een baan als leraar Engels, woonde in Haarlem en had heel Europa als werkterrein om zijn muziek te spelen. Zo rond het jaar 2000 verhuisde Norris terug naar New York en formeerde daar The Ebony Hillbillies. Niet als Bill Keith vloog Norris regelmatig terug naar Nederland om bij de European World Of Bluegrass te zijn.

Oude advertentie uit De Kanaalstreek, een lokale krant uitgegeven in Stadskanaal.

Ergens in het begin van de tachtiger jaren van de vorige eeuw zag ik Norris voor het eerst optreden. De uitzonderlijk vriendelijke manieren van deze man raakten me. Hij leefde zijn muziek en stond met grote overtuiging op het podium op te treden. Het was zijn oprechtheid denk ik… Vrijwel iedereen was op Norris gesteld en in vrijwel alle situaties had Norris een mooi programma waar je geboeid naar kon luisteren. Toen ik na verloop van tijd zelf een huis had in Hoogezand-Sappemeer gebeurde het ook regelmatig dat ik ‘slapers’ kreeg. Joke en Rienk Janssen hadden soms meer mensen over de vloer dan dat er slaapplekken waren. Zo werden artiesten soms uitbesteed. Norris heeft regelmatig in Hoogezand-Sappemeer overnacht. Hij had altijd grote belangstelling voor de LP-verzamelingen van de mensen waar hij logeerde en had de hebbelijkheid om de hele verzameling door te spitten. Hij had dan natuurlijk wel eerst gevraagd of je daar bezwaar tegen had natuurlijk. Voor je het goed en wel in de gaten had was er vervolgens een halve nacht voorbij en had je LP’s beluisterd waarvan je niet eens meer wist dat ze überhaupt deel van je verzameling waren. Mooie en leerzame ‘aftermeetings’ waren dit altijd. Vaak was Norris al lang en breed op het volgende adres (of weer thuis) als ik nog LP’s weer netjes in de kast aan het zetten was. Niet dat dat erg was, want het was een feest om een tijd later dezelfde man nog een keer weer over de vloer te hebben…

Ik ben een in mijn archief gaan zoeken naar foto’s die ik gemaakt heb bij verschillende optredens van (of met) Norris. Dat waren er heel wat. Hoewel ik Norris de afgelopen jaren niet of nauwelijks gezien heb, leek het me gepast om deze foto’s met jullie te delen. Verder vond ik in de Ter Apeler Courant een prachtig verhaal over Norris Washington Bennett. Ik heb het in een andere kleur letters hieronder geplaatst.

Mei 1986: Tijdens een festival in Neusüdende, Duitsland

Folkzanger Norris Washington Bennett is 5 mei 2020 in zijn woonplaats New York op 85-jarige leeftijd overleden. De Amerikaan schreef in de jaren zeventig een ‘Ode aan Stadskanaal’. Hij was één van de inspiratiebronnen van zanger/presentator Henk Scholte, die opgroeide in Stadskanaal. Bennett bleek een graag geziene gast in de Veenkoloniën, trad als een van de eersten op in het net opgerichte jongerencentrum Rajakimoes en stond in de jaren zeventig en tachtig verscheidene keren op het podium met Törf, de band van Scholte. Hij schrijft op Facebook: ‘Norris swigt, mor d’herinnern aan om blift.’ Bennett schreef begin jaren zeventig een afscheidslied voor de eerste cultureel werker Geert Beikes, die Rajakimoes verliet om bij poppodium Hedon in Zwolle aan de slag te gaan. Het nummer ‘Girard’ is een ode aan Stadskanaal. De eerste twee coupletten van het nummer ‘Girard’ luiden:

Oude publiciteitsfoto van Norris (gevonden op Facebook).

Where the waters in canals
Flow down to greet the sea
There’s a highway going nowhere
With a soul that’s flying free
There’s the sunlight that’s been waiting
For the dusk to change to dawn
And there are hearts and thoughts a-growing
‘Cause you’ve been here and gone

There are thoughts that are willing
To be captive to the mind
Broken bits of joy and sorrow
In the eyes of all mankind
Though the night seems long and darkest
Just before the dawn
There are hearts and thoughts a-growing
‘Cause you’ve been here and gone

Norris Washington Bennett, multi-instrumentalist en zanger, werd op 17 februari 1935 geboren in Ocala, Florida en groeide op in de heuvels in het noorden van Buffalo, New York. Ondanks een gezondheid die hem al vroeg in zijn leven in de steek liet, reisde hij de hele wereld over om muziek te maken. De man had verschillende baantjes, was docent Engels en woonde een tijd in Haarlem. Hij keerde in 2000 terug naar New York, maar kwam ieder jaar terug voor ‘the European World of Bluegrass’. Volgens de website van The Ebony Hillbillies, zijn band, was Bennett een performer van wereldklasse die op het podium stond met grote namen uit de wereld van de folkmuziek. Zoals Arlo Guthrie, Mississippi John Hurt, Joan Baez, The Dubliners, The Chieftains en Max Roach. Hij bracht onder meer twee soloplaten uit: ‘Challenge’ en ‘Norris’ People’. Derroll Adams, zijn vriend en collegamuzikant zei over Bennett: ‘A man simply singing and playing what his heart feels, not straining his gizzard to be commercial or sound like somebody else, just himself.’ Beikes zegt over hem op Facebook, in een reactie op het bericht van Scholte: ‘Zo’n sympathieke man…’

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.