Programma (op alfabetische volgorde): A.G & Kate (NL); Berry Selles (NL); Dave Haney & Bay State Bluegrass (USA); Deliverance (SE); Dr. Broccoli (DE); Johannes Bodingius (NL); Liz Meyer (USA/NL); New River Train (B); Relaxation (NL); Susie Crate (USA); Theo Lissenberg (NL).

Aankondiging uit het Dagblad van het Noorden van 11 juli 1986.

Het was onderhand een jaarlijks terugkerend gegeven. Ergens in/rond de zomervakantie ging ik naar het Strictly Country Festival in het Openluchttheater in Diever. Dit theater in de bossen bij Diever was oorspronkelijk gebouwd voor de jaarlijkse Shakespeare voorstellingen (die nu nog steeds een jaarlijkse traditie zijn), maar één keer per jaar klonken er dan niet de mooie zinnen van Shakespeare, maar traditionele country- en bluegrassmuziek. Een paar jaar geleden hadden we een huisje in Diever gehuurd, toen zijn P en ik nog een keertje wezen kijken. Natuurlijk was het allemaal anders dan in mijn herinneringen, maar dat is volgens mij altijd zo met herinneringen aan plaatsen en plekken.

Op vrijdag 24 mei 1946 is de toneelvereniging Diever opgericht. Drie maanden later, op Koninginnedag 31 augustus 1946, gaf de jonge vereniging onder regie van huisarts Broekema een voorstelling van ‘Een Midzomernachtdroom’ van Shakespeare. Het stuk werd opgevoerd in het toen nog provisorisch ingerichte openluchttheater in het bos van Berk en Heuvel. Met steigermateriaal van de plaatselijke aannemer werden zitplaatsen aangelegd. Van de laatste lichtmast aan de Bosweg werd een kabel van een paar honderd meter de stroom afgetapt. De koplamp van dokters motorfiets diende als spotlight. Vanuit een kraaiennest in de bomen werd de regie gevoerd. Er werden twee voorstellingen gegeven, op 31 augustus en op 2 september, voor in totaal 1000 bezoekers. De toenmalige commissaris van de koningin in Drenthe, baron De Vos van Steenwijk, drong eropaan dit het volgend jaar te herhalen. In 1947 werden er vier voorstellingen van de Midzomernachtdroom gegeven voor ongeveer 3200 bezoekers.
Aankondiging van het festival in het Algemeen Dagblad van 10 juli 1986

Een paar dagen voorafgaand aan het festival had ik – uiteraard via Rienk Janssen – weer eens een logee gekregen. Susie Crate logeerde een paar dagen in mijn huis in Hoogezand. Leuke dame, blonde haren en een beetje schuchter. Dat was mijn indruk van haar. Ik herinner me nog de avond voorafgaand aan het festival. We hadden gegeten en ze had het over haar optreden van de volgende dag. Hoe zouden de mensen haar programma vinden? Ze had bedacht dat er maar één manier voor haar was om daarachter te komen. Ze pakte haar gitaar en zong alle liedjes voor me. Een privéoptreden dus. Dat was iets meer (en anders) dan ik had verwacht, maar wel héél erg leuk! Ik heb haar toen verzekerd dat de mensen die in ons land naar een dergelijk festival gaan daar komen om naar de muziek te luisteren en uiteraard ook naar de daarbij horende verhalen. Ik was ervan overtuigd dat het allemaal goed zou komen. Gelukkig was dat ook zo! Een paar weken geleden, toen ik in de gaten kreeg dat deze post er aan zat te komen heb ik maar eens een avondje zitten Internetten om uit te zoeken hoe tegenwoordig met Susie Crate is. Sinds een aantal jaren is ze Professor of Anthropology in de Department of Environmental Science and Policy op de George Mason Universiteit in Fairfax, Virginia. Jarenlang heeft ze onderzoek gedaan onder de arctische bevolking in Siberië. Toch heel iets anders dan een optreden in Openluchttheater in Diever.

Los van het feit dat ik me natuurlijk verheugde op het optreden van mijn logee, was het programma van deze dag sowieso behoorlijk de moeite waard. Het optreden van Dave Haney & Bay State Bluegrass was ingetogen en degelijk; fijn om naar te luisteren. Voor wat betreft het optreden van Susie Crate had ik gelijk; het publiek vond het prachtig en je kon een speld horen vallen. Een ander optreden wat ik me nog goed herinner was het optreden van Berry Selles (uit Kampen). Berry was een soort nestor van de old-time muziek in Nederland en had toen al een behoorlijke staat van dienst ondanks het feit hij nooit echt aan de weg getimmerd heeft om meer bekendheid te krijgen. Ik vond zijn optreden een verademing en draai af en toe de twee LP’s die ik van hem in de kast heb staan nog weleens. En de overige optredens? Natuurlijk, die waren stuk voor stuk fijn om bij te zijn. Zo’n festival was natuurlijk niet alleen een dag van muziek luisteren, maar ook van vrienden en kennissen ontmoeten en bijpraten. En als het meezat ging je weer naar huis met wat mooie aanvullingen voor je platenkast…

Een ander bijzonder moment op deze mooie festival dag kwam toen ik een seintje kreeg of ik van een groepje kinderen wat foto’s wilde maken. Natuurlijk wilde ik dat wel. De kinderen bleken zich verkleed te hebben met de toneelkleding van de acteurs van de Shakespeare uitvoeringen van dat jaar. Blijkbaar hadden ze ontdekt waar deze kleding te vinden was en ze hadden daarmee een eigen festivalletje georganiseerd zullen we maar zeggen. De mensen van het Openluchttheater zijn er naderhand natuurlijk achter gekomen en ze waren ‘not amused’. Maar de foto’s zijn er gelukkig nog…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.