Programma (op alfabetische volgorde): A.G. & Kate (NL); Country Trash (NL); Jerrycan (NL); Kalis (NL); Sharon Counts en Michael Collins (NL); The Alabama Country Boys (NL); Whitey & Hogan (USA)

Min of meer in het centrum van Dongen (Noord-Brabant) ligt het park De Bergen. Aan de rand van dit park was wijkcentrum De Pijp ruim 30 jaar lang (van circa 1980 tot circa 2010) het centrum van allerlei activiteiten. In 1986 hadden A.G. & Kate hun oog op deze plek laten vallen om er een festival te organiseren. In tegenstelling tot het Strictly Country Festival (dat jaren achtereen in Diever werd georganiseerd) hadden A.G. & Kate blijkbaar wat meer moeite een ‘vaste plek’ voor hun festival te vinden. Het resultaat was dat hun jaarlijkse festival op achtereenvolgende andere plekken georganiseerd werd. Vroeger realiseerde ik me dat soort dingen niet. Nu ik weer een nieuw stukje aan het schrijven ben realiseer ik me pas hoe slecht zo iets eigenlijk is voor de continuïteit van datgene wat je van de grond probeert te tillen.

Het terrein van De Pijp had een open vlakte en allerlei bosschages. A.G. had van tevoren bedacht dat het leuk zou zijn als kinderen een rondje op een van de aanwezige ezeltjes en/of pony’s zouden kunnen maken, zowel de ezeltjes als de pony’s waren er al aanwezig. Het was natuurlijk noodzakelijk dat iemand dit begeleidde, maar een vrijwilligster was gauw gevonden. Een vrachtwagen met open laadbak was ook gauw genoeg geregeld zodat er ook een podium was. Ik stel me voor dat Kees Jansen een aandeel heeft gehad in de publiciteit van het festival, maar heel precies weet ik dat niet meer.

Het programma van deze zonnige middag was een aangename en gemoedelijke mix van allerlei folk- en countrymuziek. Het duo Whitey & Hogan was weer een keer van de Verenigde Staten naar Nederland gevlogen voor een aantal optredens. We hadden ze natuurlijk al vaker gezien, maar het was steeds een feestje om ze weer terug te zien. Kees Jansen fungeerde dan meestal als chauffeur van de beide heren en hun echtgenotes. Hij vertelde me eens dat tijdens een dergelijke tournee een bezoek aan de militaire begraafplaats van Margraten in Zuid-Limburg een vaststaand gegeven was. De broer van één van beide echtgenotes was gesneuveld in de Tweede Wereldoorlog en lag daar begraven. In de aanloop naar dit stukje belde ik even met Kees Jansen om een paar dingen te verifiëren; volgens ons was het de eerste keer dat we een optreden van Kalis meemaakten. Voor mij zijn deze festivals over de loop der jaren een serie prachtige herinneringen geworden.

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.