In de periode dat ik de huisconcerten van A.G. & Kate in hun huis in Rijen bezocht was er een traditie dat er jaarlijks een ‘Singersnight’ georganiseerd werd. Op een dergelijke avond deden A.G. & Kate één set en vervolgens kwamen al degenen aan bod die zich aangemeld hadden om één of meerdere songs te doen. Ik weet me nog te herinneren dat het altijd een behoorlijke puzzel was om hier een avondvullend en onderhoudend programma te maken. In de groep van mensen die A.G. & Kate in de loop van jaren om zich heen hadden verzameld waren er natuurlijk ook een aantal die zelf actief met muziek in de weer wilden zijn en die na verloop van tijd dat ook op een podium aan anderen wilden laten horen. In je eigen kamertje jezelf begeleiden bij het zingen van een song is één ding, maar om hetzelfde te doen op een podium terwijl anderen naar je kijken en luisteren is toch iets van een andere orde (denk ik). Ik hoor bij de groep van menen die graag en veel naar muziek luistert, maar ik heb nooit de ambitie gehad om daar meer mee te doen. Deze ‘Singersnight’ bood een behoorlijk gevuld programma van mensen die maar al te graag bij A.G. & Kate thuis op het podium wilden staan…

A.G. & Kate waren voor hun inkomen afhankelijk van optredens, huisconcerten, LP-verkoop en dergelijke. De overige gasten op een ‘Singersnight’ hadden doorgaans een baan en beschouwden de muziek als een hobby waar ze in meer of mindere mate serieus mee omgingen. Zo weet ik dat Kees Jansen (die deze avond ook aanwezig was) nog steeds veel plezier beleeft aan het muziek maken. Kees was altijd meer geïnteresseerd in teksten dan in muziek – als je dat überhaupt al zo kan stellen. Tijdens onze fietsvakanties van jaren terug hebben we het heel vaak over allerlei mooie tekstuele vondsten in allerlei countrysongs gehad. Allan Taylor is één van Kees z’n helden. Jan Verhoog was er deze avond ook. Een van zijn helden was Townes Van Zandt als ik me het goed herinner. Jan had de gave om een zaal muisstil te krijgen met het materiaal dat hij zong. Kees Jansen vertelde mij het verhaal dat Jan Verhoog deze avond onder andere ‘Tecumseh Valley’ zong en dat Kees daar zo van onder de indruk was dat hij vanaf dat moment Townes Van Zandt is gaan verzamelen… Margriet Meijeren en haar (toenmalige) vriend waren er ook; die maakten volgens mij meer muziek voor hun plezier (ook een erg goede reden trouwens). Of Margriet nog iets met de muziek doet zou ik eerlijk gezegd niet weten. Henri de Ridder was er. Henri was een essentieel onderdeel van The Country Trash en een muzikale steun en toeverlaat voor vele anderen. Wlady Rabiej was er met z’n hele band. Mooie solide bluegrass speelden ze. Wlady was destijds altijd al een zeer serieuze verzamelaar van alles wat hij mooi vindt. Van zeldzame LP’s tot mooie banjo’s; Wlady was/is er voor te porren…

Volgens mij is aan de foto’s te zien dat deze avonden verliepen op de manier die A.G. & Kate destijds voor ogen hadden. Samen plezier beleven aan muziek maken; van elkaar leren (A.G. heeft jaren in het onderwijs gewerkt, dat trekje blijft gewoon aanwezig); en een kweekvijver vormen voor zicht ontwikkelend talent. Maar het samen plezier beleven aan muziek was voor mij als toeschouwer altijd het belangrijkste en meest interessante…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.