In- en aanleiding…
De voorgaande tournee met A.G. & Kate in Engeland was me erg goed bevallen. Uiteraard spraken we daarna nog regelmatig over de avonturen die we tijdens deze reis mee hadden gemaakt. Sommige daarvan vond ik indrukwekkend, sommige wilde ik het liefst vergeten (zoals de gitaar die uit de kisten op het dak van de Landrover viel). De conclusie was dat ik een tweede keer mee op reis naar Engeland zou gaan. Deze keer naar een ander gebied, en in een ander deel van het jaar. Deze keer vertrok ik in de maand november voor iets meer dan vier weken naar Engeland en zou kort voor het kerstconcert van A,G. & Kate in ons Groninge Krewerd weer terug in Nederland zijn. Dat betekende dus ook dat ik de meeste voorbereidingen voor dat optreden gedaan moest hebben voorafgaand aan mijn vertrek naar Engeland…
Omdat het vandaag de laatste werkdag voor de vakantie was vond ik het wel reëel om pas om 08.30 uur te beginnen. Normaal gesproken deed ‘Baas Klaas’, mijn toenmalige groepsleider, daar beslist niet erg enthousiast over, maar waarschijnlijk zou hij het me deze keer wel vergeven. Verschillende klusjes waarvan gevonden werd dat die niet zouden kunnen blijven liggen tot na mijn vakantie moesten deze laatste werkdag beslist nog afgewerkt worden. Om 16.00 uur ben ik, zonder te gaan snipperen, met ‘Baas Klaas’ via ’t Winschoterdiep naar huis gefietst, deze keer gelukkig geen lekke band gehad zoals de voorgaande dag. Toen ik thuis kwam bleek wel dat het inmiddels geen zin meer had om nu nog naar m’n ouders in Appingedam te gaan om daar de affiches voor het kerstconcert van 22 december 1991 in Krewerd op te gaan hangen. De eerstvolgende actie was dan ook om pa en moe te bellen en hun dit mee te delen zodat er niet tevergeefs op je gewacht zou worden. M’n moeder had het al in de gaten en was aan het einde van deze dag een stuk helderder dan ik…
Na het eten ben ik verder gegaan met het inpakken van de twee tassen die ik deze keer mee op reis wilde hebben. In beide tassen werd onderin een opgevouwen lege extra tas voor de te verwachten aanschaffen (boeken en zo…) gestopt. Af en toe onderbrak ik het inpakken om even naar de TV te kijken. Ik was toentertijd een grote fan van een politieserie met Carroll O’Connor (‘In the heat of the night’), een van mijn favoriete series (voor zover het politieseries betrof). Terwijl ik iets later, al luisterend naar de TV, mijn walkmanspullen aan het bijeen zoeken was, belde Sijbe Oosterhaven mij nog op om nog even de details van de kersttournee van A.G. & Kate te bespreken, bovendien wilde hij weten wat voor zaken ik al voor januari ’92 geregeld had.
Ik heb hem verteld dat ik inmiddels met mevrouw Steenbergen in Lettelbert (de sleutelhouder van het kerkje daar) gebeld had en dat er een voorlopige claim op zondag 19 januari lag voor een optreden in het kerkje van Lettelbert. Sijbe legde zich hier zonder morren bij neer, het zou betekenen dat A.G. & Kate mogelijk meer dan één optreden op die dag moesten doen. We boomden nog even over een mogelijk optreden in Vriescheloo. Omdat het mij wel aardig leek gaf ik Sijbe het adres en het telefoonnummer van Bert Nobbe, zo dat Sijbe zelf een en ander kon gaan regelen…
Aan het einde van de dag belde ik nog even met boer Bos in Krewerd (de beheerder van het plaatselijke kerkje van de Stichting Oude Groninger Kerken) over de verwarming in de kerk, het bleek dat er het vorige jaar een spinnetje in de gasleiding om het leven gekomen was. Het dode beestje hinderde de toevoer van gas echter dusdanig dat de kachel voortdurend uitging en wij kou hebben moeten lijden. Het energiebedrijf was echter op onderzoek uit geweest en had het dode diertje uit de gasleiding verwijderd met als gevolg dat de kachel kon branden als nooit tevoren!
Volgens mie hest diezelf overtroffen Harry. Zundag zeest doe nog: ‘kin nog wel een weke duren’. En nou is het er al. Mien haarte muik een klain hopjederpopje van vreugde. Want dit beloofd weer een heule tied laank van aibels mooie verhoalen, herinnerns, enzovoarts te worden. Volgens mien haarde schieve is er toun inderdoad een concert in begun 1992 west in het prachtige rustieke gelegen Vraischeloo… Een oavend woar ik toun ook kennis mokt heb met Willem Ritsema. Een nait te vergeten man. Wie binnen elkoar nog voak over de schounen lopen bie veule A.G. & Kate bieainkomsten. En aan Willem hebben wie de beste herinnerns. Harry ik kiek nou al weer oet noar het volgende dail .
Dank voor de uitgebreide reactie! Ik had geen zin om alle tekst van het oude plakboek over te tikken en heb (denk ik) nu een goed werkende ‘workaround’ bedacht. Het resultaat daarvan is dat er inmiddels één stukje te lezen is en er nog drie ‘under construction’ zijn. En ja… Willem Ritsema… Dat was me er eentje… Ook ik heb veel goede herinneringen aan de man!