Sinds Kees Jansen en ik op zaterdag 18 maart 2000 in de grote zaal van muziekcentrum Vredenburg in Utrecht (het was het Blue Highways Festival # 1) bij een optreden van singer-songwriter Iris DeMent waren geweest ben ik een fan van haar muziek. Toegegeven, ze heeft een geheel eigen geluid, een geluid dat niet iedereen gelijk aan zal spreken, maar ik vind het prachtig! Sinds die zaterdag in maart 2000 heb ik haar nog een keer gehoord, maar de dame gaat niet al te vaak op tournee. Toen ik in de gaten kreeg dat ze naar Groningen zou komen was ik dan ook vastbesloten om naar haar optreden op 20 oktober 2023 in de Stadsschouwburg in Groningen te gaan (het zou de 3e keer zijn dat ik naar een van haar optredens zou gaan). Toen ik afgelopen juni jarig was kreeg ik van één van onze jongens het kaartje cadeau. Wat was ik blij met m’n cadeau! Natuurlijk was ik sowieso blij met m’n verjaardagscadeaus, maar dat concertkaartje… Tja, daar was ik behoorlijk blij mee…
Twee van de optredens van haar tournee waren gepland in Nederland; de Stadsschouwburg in Groningen en het Ramblin’ Roots Festival in Utrecht. Ik vond het een mooi idee dat ik deze keer op de fiets naar een optreden van Iris DeMent zou kunnen gaan. Kees Jansen gaf aan dat hij het optreden in Groningen aan zich voorbij zou laten gaan. Ik had me al sinds mijn verjaardag – ruim vier maanden lang – op het optreden verheugd. Afgelopen vrijdag was het 20 oktober. Verbijsterd was ik toen ik een email ontving van SPOT-Groningen die het optreden georganiseerd hadden. Vanwege ziekte van Iris DeMent werd het optreden geannuleerd; maar niet getreurd, er zou naar een vervangende datum worden gezocht. Een uur later kwam een tweede email met de volgende tekst: ‘Eerder lieten we je weten dat het concert van Iris Dement wegens ziekt niet doorgaat en dat we nog op zoek waren naar een vervangende datum. Het is helaas niet gelukt om een vervangende datum te vinden. Je aankoopbedrag zal binnen enkele weken op je rekening terug worden gestort’. Een dag later las ik op het Internet dat ook haar optreden op het Utrechtse Ramblin’Roots Festival was afgelast (net als in Groningen ook vanwege ziekte van Iris).
Een zo eindigde mijn mooie droom die ruim vier maanden lang duurde…
Mijn kennismaking met Iris DeMent is van recenter datum. Namelijk de opmerking van Bert Nobbe onder jouw verslag van het Steve Earle concert dit jaar in Utrecht. Besloot om naar aanleiding daarvan tijdens mijn bezoek aan Ramblin’ Roots Iris DeMent aan mijn spoorboekje toe te voegen. Zoals jij ook al in je verslag opmerkte, ze was nog steeds ziek. Dat leverde in Utrecht een consumptiebon op als goedmaker. Die heb ik dan maar gedronken op de gezondheid van Iris DeMent. En ik hoop voor je dat ze nog een keer terug mag komen. En ook al komt ze niet vaak naar Nederland, met de leeftijden waarop muzikanten tegenwoordig nog op tournee gaan moet dat er vast wel een keer van komen.
Hoi Albert, leuk om (weer) van je te horen. Grappig om te lezen dat die ene opmerking van Bert Nobbe allerlei dingen losmaakt. Natuurlijk heb ik er begrip voor dat mensen ziek worden; dat gebeurt mij ook zo af en toe. Maar net als jij vond ik het jammer dat het optreden niet door ging. Voor mij zou het de derde keer in 23 jaar zijn dat ik naar haar had kunnen luisteren, voor jou de eerste keer. Net als jij ben ik er van overtuigd dat ze vast en zeker nog wel een keertje naar Nederland zal komen. Vroeger deden Kees Jansen en ik veel gekker. Ik herinner me nog die ene keer dat we de muziek van Tom Russell hadden ontdekt. We waren unaniem van mening dat we hem een keertje (en het liefst snel) wilden horen in een live optreden. Die gelegenheid deed zich korte tijd later voor in Londen als voorprogramma van Nanci Griffith. Het waren maar 4 songs, maar we vonden het geweldig! Een paar maanden later zaten we in ’t Zielhoes in Noordpolderzijl naar dezelfde man te luisteren… Zo gek doe ik tegenwoordig niet meer. Ik ga nu geduldig afwachten tot Iris DeMent weer gezond en wel naar Nederland gaat komen…