White Mountain Bluegrass was sinds ik de band voor het eerste hoorde spelen altijd één van mijn favoriete bluegrassbands. Eerder schreef ik over deze formatie: ‘Mac en Hazel McGee woonden oorspronkelijk in het grensgebied van Georgia en Tennessee en verhuisden in de zestiger jaren van de vorige eeuw naar New England in het Noordoosten van de Verenigde Staten. Een jaar of 10 later werd White Mountain Bluegrass gevormd. Hazel speelde bas en zong tenor. Zij deed ook de presentatie. Mac zong en speelde gitaar. Later kregen verschillende kinderen ook een rol in de band. Ray Legere (fiddle) en Roger Williams (dobro) waren weliswaar geen directe familie, maar wel een erg mooie aanvulling op de band’.
Het was beslist niet de eerste keer dat ik naar Harpel (of een andere plaats) ging om naar White Mountain Bluegrass te luisteren. De eerste keer dat ik samen met P naar een huisconcert ging was trouwens naar een optreden van White Mountain Bluegras, ook in Harpel. Deze avond speelden ze samen met Liz Meyer. Over haar schreef David Olney de prachtige zin: ‘Honesty and passion. These are the hallmarks of any great music. These are also the qualities that stand out in Liz’s work as a writer and performer. The world could use a whole lot more of what Liz has got’.
Mooie plaatjes, Harry. Toen was geluk nog heel gewoon. https://www.youtube.com/watch?v=mQkhRZoYOG0
Klopt helemaal Pieter. En wat is er veel veranderd sinds die periode!