Het was via de optredens van A.G. & Kate dat ik Kees Jansen leerde kennen. Jaren later – toen ik ondertussen een ‘goede’ fiets had gekocht (een Koga Myata Randonneur) – sprak ik daar een keer met Kees over. Hij had kort daarvoor een ligfiets (een Flevobike) gekocht. Zou het niet wat zijn om eens samen te gaan fietsen? Ja… Oké… Maar hoe dan? Ik had geen tent of iets dergelijks en de plannen waren wel gelijk richting meerdaags avontuur… Eric Raad, een bevriende collega op het laboratorium waar ik toentertijd werkte, was zo vriendelijk mij een tentje te lenen. Een slaapzak had ik zelf wel; er moest alleen nog een slaapmatje gekocht worden. Ook dat was snel genoeg geregeld.

Kees en ik waren het vrij vlot eens over de te fietsen route; Dongen (nu nog steeds zijn woonplaats), Maastricht, Antwerpen, Dongen. Ik zou met de trein vanuit Hoogezand (mijn toenmalige woonplaats) naar Dongen reizen. We hadden een dag of drie voor deze fietstocht uitgetrokken. Kortom, een nieuw avontuur zou beginnen!

Ik vergeet niet gauw meer het gevoel dat ik had toen we Maastricht binnen fietsten. Een soort ‘vals plat’, maar dan naar beneden. Met een behoorlijke snelheid reden we dus op Maastricht aan. Vanuit Maastricht zouden we richting Genk fietsen, en een groot stuk langs het Albertkanaal. Vooral het gedeelte langs het Albertkanaal was ontzettend recht en saai. Ik herinner me zelfs dat we een nacht ons tentje in een aardbeienveld op hebben mogen zetten; maar het aardbeienseizoen was ondertussen helaas voorbij… Maar wat was het geweldig om uiteindelijk Antwerpen binnen te rijden. Mijn teamleider op m’n werk had me gevraagd of ik een bierglas van De Koninck mee wilde nemen voor hem, de brouwerij waar het bier wordt gebrouwen staat immers in Antwerpen. In 1994 was Antwerpen Culturele Hoofdstad en hij had wel belang bij een bierglas met zo’n opdruk. Het glas was gauw genoeg gescoord en ging uiteindelijk ook mee terug naar Dongen (het biertje had ik natuurlijk zelf opgedronken). De etappe terug naar Dongen (vanuit Antwerpen) was voor mij het zwaarste deel van de hele tocht… Wat heb ik toen afgezien!

Eenmaal terug in Dongen – 423 km later – was het zaak om te gaan douchen en de spulletjes wat te ordenen. Ik baalde er van dat Kees op dat moment weer thuis was, terwijl ik nog een heel stuk terug naar Hoogezand moest… De volgende dag was het zo ver. Ik bond alle spullen weer op- en aan de fiets en gebruikte één van mijn snelbinders om het bierglas voor de teamleider vast te zetten. Bij het eerste de beste viaduct (tussen Dongen en Rijen) kletterde het glas op straat. Stuk natuurlijk… Eenmaal terug in Groningen heb ik bij slijterij Van Erp aan de kop van de Zwanestraat even gecontroleerd of daar ook bierglazen van De Koninck met dezelfde opdruk te koop waren. Dat was gelukkig zo… M’n teamleider heeft nooit in de gaten gehad dat hij een glas uit Groningen in plaats van Antwerpen had gekregen…

  • Indertijd heb ik een plakboek bijgehouden van dit fietsavontuur. Recent heb ik geleerd dat je, als je het eerst als PDF scant, er een flipbook van kunt maken. Dit flipbook betreft dus een plakboek van circa 25 jaar geleden. Soms kan het zijn dat de paginanummering niet goed doorloopt; in dat geval heb ik het scannen van foldertjes van campings en dergelijke achterwege gelaten…
Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.