Vrijdag 29 november 1991; de veertiende vakantiedag.
Deze ochtend begon met een ouderwets en uitgebreid ontbijt samen met Ken en Mona Johnson. Eindelijk was ik een keer zo vroeg uit m’n bed dat er gezellig gezamenlijk ontbeten kon worden. De rest van deze vrijdagochtend werd doorgebracht met het praten over Nederland, m’n kerkelijke afkomst, het bekijken van de maar liefst acht (8!) kleine keeshondjes van Mona, en nog veel meer. Ik kreeg van Ken en Mona een exemplaar van de plaatselijke huis-aan-huis krant met daarin de aankondiging van de twee optredens van A.G. & Kate in Batley onder de titel ‘Hymns with a difference’, ik vond het een prachtig klein stukje…

‘Some people do not even recognise them as the hymns they have been singing in church as we like to give them completely new arrangements’.
John Cleese

Terwijl we het grootste gedeelte van de ochtend zo een beetje aan keuvelen waren en Mona voor een vrij constante aanvoer van grote mokken zwarte koffie zorgde was het al met al heel erg gezellig bij deze mensen. Ken deed mij, steeds als ik hem aankeek, meer en meer denken aan John Cleese, bij ons in Nederland vooral bekend geworden als komiek in onder andere de klassieke TV-series ‘Fawlty Towers’ en ‘Monty Pyton’s Flying Circus’. Ik heb Ken Johnson helaas geen ‘silly walks’ zien doen, anders was ik waarschijnlijk volledig overtuigd geweest.

Tegen de middag bracht Ken mij terug naar de kerk. Kate zou ondertussen wel weer terug zijn van haar afspraak bij de plaatselijke dokter, we zouden kunnen even horen hoe het haar vergaan was en wat de plannen voor de rest van deze dag zouden zijn. Kate bleek inderdaad een succesvol bezoek aan een de plaatselijke huisartsen gebracht te hebben. Alhoewel ze nog steeds last van haar stem had, had de arts haar andere medicijnen voorgeschreven dan die ze in Chirk gekregen had, waarschijnlijk zou haar stem met een paar dagen wel weer de oude zijn. Wij brachten de rest van deze ochtend door met bezoeken van verschillende boekenwinkeltjes in de buurt van de kerk en een wandeling over de ‘market place’. De organisatie hier in Batley bleek voortreffelijk geweest te zijn; buiten de kerk hing een heel erg groot bord met de aankondiging van A.G. & Kate’s bezoek aan Batley. Omdat de kerk aan de rand van de markt staat is het een uitstekende manier om veel publiciteit te maken. Bovendien waren er erg veel ‘hand-outs’ uitgedeeld met daarop een uitnodiging voor het bijwonen van (een van) de beide optredens.

De naam ‘The church in de marketplace’ bleek dus ook echt te kloppen. Twee keer per week werd er een weekmarkt gehouden…

Na in de caravan wat gegeten te hebben kwam A.G. met het idee om het studeervertrek van John Nelson op te gaan zoeken in Birstall, een plaats in de naaste omgeving. A.G. had het in de dagelijkse programma’s regelmatig over John Nelson en had (uiteraard) ook uitgebreid over de man gelezen. Het was dan ook geen wonder dat hij erop gebrand is de sporen van John Nelson te zoeken en te bekijken. John Nelson, een metselaar uit Birstall, werd een belangrijke lekenprediker. Nelson’s reactie op de eerste keer dat hij John Wesley hoorde preken:

Oh! That was a blessed morning for my soul! As soon as he got up upon the stand, he stroked back his hair and turned his face towards where I stood, and I thought he fixed his eyes on me, His countenance struck such an awful dread upon me before I hear him speak, that it made my heart beat like the pendulum of a doek, and when he did speak, I thought his whole discourse was aimed at me. When he was done, I said: ‘this man can teil the secrets of my heart…’. Bron: John Wesley and his world; John Pudney (1978)

John Nelson werd bekeerd na het horen van John Wesley terwijl hij in Londen was en keerde vervolgens terug naar Birstall om daar evangelisatiewerk te gaan doen. Hij ondervond er uiteraard de nodige weerstand en tegenwerking en smeekte John Wesley om bij hem langs te komen en op die manier z’n werk te steunen. John Wesley stemde toe en bereikte Birstall op 26 mei 1742 en was verbijsterd over hetgeen hij daar aantrof:

‘Many of the profligates In all the country were now changed. Their blasphemies were turned to praise. Many of the most abandoned drunkard were now sober; many of the sabbath-breakers remembered the sabbath to keep it holy. The whole town wore a new face. Such a change did God Work by the artless testimony of one plain manl’ Bron: The burning heart, John Wesley: Evangelist. A. Skevington Wood (1967)

In Birstall aangekomen zochten we eerst de Tourist Information op in de plaatselijke bibliotheek. Hier worden we verwezen naar een pleintje in de buurt, op het grasveld van een van de kantoorgebouwen zouden dan het studeervertrek aantreffen. Na wat heen en weer gezoek vonden een klein onooglijk vierkant gebouwtje, van maximaal 1½ m2, op een grasveldje voor een groot wooncomplex staan. A.G. had onmiddellijk door dat het hier het gezochte object betrof. Groot enthousiasme was het gevolg; A.G. fotografeerde met z’n polaroidcamera het gebouwtje van alle kanten en ik fotografeerde A.G. terwijl hij aan het fotograferen was…

Birstall had close associations with Wesley where he had a struggle with local trustees over the use of one of his chapels. The parish church registers still contain the entry of a marriage he solemnized there. A memorial marks the spot in Ivegate, Bradford, where John Nelson, one of his preachers, was imprisoned in a cell three feet square, when his friends pushed food and candles to him through a hole in the door and remained outside all night singing. Nelson was born in Birstall. A tablet in the parish church pays a tribute to his memory, and his grave is in the churchyard. His study, a tiny building, is in the burial ground adjoining the chapel. Bron: In the steps of John Wesley Frederick C. Gill (1962)
Ik had op een bepaald moment de gewoonte ontwikkeld om ansichtkaartjes te kopen van de plaatsen waar we geweest waren. Hoewel dit kaartje natuurlijk enorm gedateerd was, had het een groot voordeel. De plaatsnaam wed vermeld aan de voorkant…

Na nog een korte wandeling door Birstall moesten we vlot weer terug naar Batley voor het avondprogramma van deze avond. Enkele ouderlingen hadden gevraagd op we op tijd willen zijn zodat ze voor het optreden een moment van gebed zouden kunnen houden ter voorbereiding op deze avond. De kerk lijkt evenals gisteravond niet al te best gevuld te zijn.

Het is een erg grote kerk, maar met circa 80 mensen in de sector recht voor het podium was het gezellig en leek het redelijk gevuld. Ik zocht maar weer een plaatsje op een van de voorste rijen. Ken en Mona zaten vlak achter me, naast hun buren. De dominee begon, evenals de vorige avond, het optreden met een gebed. A.G. begon (ook) deze avond weer met een ‘reading’ van Leslie D. Weatherhead, de ‘reading’ in kwestie zal inmiddels wel bekend zijn; hij gebruikte ‘em met een zekere regelmaat.

‘In the first century, men and women of small means and education, with simple organization and little concern with the social life of the church, were so vibrant and alive with the spirit of their Master, so amazingly happy, so exuberantly certain that they had a secret which would transform men’s lives, so passionately eager to pass it on, that Christianity spread, not by advertisement and stunt and piteous invitation, but like a glorious infection. Nor did men doubt the source of this new power that was flooding the world with light and energy, for when they beheld the boldness of Peter and John they took knowledge of them that they had been with Jesus.’ Bron: Jesus and ourselves Leslie D. Weatherhead (1933)

In relatie tot deze ‘reading’ vertelde A.G. dat hij eens het verhaal hoorde van een vrouw die steeds als laatste in de kerk kwam en als eerste weer vertrokken was. De dominee vroeg haar een keer waarom ze eigenlijk in de kerk kwam, waarop ze antwoordde: ‘the only reason is to stay out of hell; but only just…’ Zoals wij tegenwoordig vaak in de kerk zitten gedragen wij ons eigenlijk eender als deze vrouw. Er is natuurlijk een antwoord in de vorm van een Charles Wesley hymne; ‘Jesus the name high over all’ Deze hymne kunnen we lezen als een hele duidelijke oproep voor evangelisatie.

His only righteousness I show,
His saving grace proclaim;
‘Tis al my business here below
To cry: Behold the Lamb!

A.G. & Kate zongen hier het eerste gedeelte van deze hymne. Voor ons zelf kunnen we daar door middel van onze levensstijl vorm aan geven. Het waarom van deze opstelling kunnen we vinden in een gospelsong van Odell McLeod (Mac Odell), u weet het vast nog wel dat hij met z’n vrouw Addie indertijd met A.G. & Kate naar Nederland kwam. Z’n optreden in het kleine oude kerkje van Krewerd staat mij nog goed voor de geest, hij was niet zo heel erg vast van tekst maar, maar hij stond voor de volle 100% achter z’n materiaal. Mac schreef een groot aantal prachtige songs, die in de uitvoeringen van bekende andere artiesten klassiekers in de country scene werden, gek genoeg weten veel mensen vaak niet wie deze prachtige songs geschreven heeft. De volgende song, ‘You may be the only Bible’ is in dit kader wel heel erg ‘to the point’, u kunt de song vinden op A.G. & Kate’s eerste gospel LP (‘From this day on’).

You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read,
So be careful as you walk about
And watch it where you sow your seeds.
God will understand
When you help a man in need.
You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read.

As to the days and time we’re living,
Some people they lie, they cheat and steal.
Even though they know much better,
They won’t believe that God is real.
Their money’s gonna buy them snow-white mansions,
They’11 buy big cars and a lot of diamond rings,
But when they close that silver coffin,
Oh Lord, their money won’t buy them anything.
You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read,

So be careful as you walk about
And watch it where you sow your seeds.
God will understand
When you help a man in need.
You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read.

Oh, what about our children’s children?
– I’ll use the year 2002 –
Will they have an old family Bible,
Handed down to them from me and you?
And will they hear about this generation,
People’s history of the past,
Will we have their admiration
Or will they look at us and laugh?
You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read,

So be careful as you walk about
And watch it where you sow your seeds.
God will understand
When you help a man in need.
You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read.

Odell McLeod 1916–2003 (better known by his stage name Mac Odell) was an American country-gospel singer, radio entertainer, and songwriter. McLeod was born May 31, 1916, in Roanoke, Alabama. He grew up on country music, listening to artists such as the Skillet Lickers, Deford Bailey, and Jimmie Rodgers. About 1939 he married Adeline Myrtle Wood, better known as Addie. She was from Arkansas and six years his junior. In 1940 they were living in Benton Township, Berrien County, Michigan. McLeod’s began his career by working with Slim Bassett. During the 1930s they traveled regularly with McLeod popularizing his own songs by performing them on radio stations throughout the southern United States. The duo landed a regular show in New Orleans in 1935, known as ‘Mac & Slim.’ He continued to work with Bassett until he married his wife Addie. He continued his career as a radio entertainer alongside his wife Addie on WJJD in Chicago. ‘Mac and Little Addie’, as they were known, played for the station’s Supper Time Frolic show until the start of World War II. During the war, McLeod worked in a factory in Michigan. He continued to write songs during the war and resumed his career at WLAC in Nashville, Tennessee, once the war had ended. He was with the station until 1957, appearing both solo and as Mac and Little Addie. McLeod was with the Mercury Records label from 1949 until 1952, leaving to join King Records. He wrote numerous songs throughout his career, including ‘The Battle of Armageddon’ which was recorded by Hank Williams. Additional songs included ‘Thirty Pieces of Silver’ made popular by Wilma Lee Cooper, and ‘From the Manger to the Cross’ sung by Hank Williams, both of which became country music standards. McLeod moved to Benton Harbor, Michigan, in 1957 where he became the business owner of ‘Odell Signs.’ He had given up songwriting at this time before suffering a heart attack in 1974 which led him to give up his business. In the late 1970’s, he began writing and performing again, penning new songs as well as re-recording some of his earlier songs for the Folk Variety label of Germany. He traveled to the Netherlands in the 1980’s where he and Addie toured with A.G. and Kate, a popular gospel duo. He died on January 11, 2003, at his home in Benton Harbor, Berrien County, Michigan.

De boodschap van deze gospel song is dat we door middel van onze manier van leven andere mensen moeten inspireren tot het stellen van vragen wat wij wel hebben en wat zij missen. U weet het vast nog wel, Donald English schreef een stukje over het oproepen van vragen bij anderen en het in staat zijn daar antwoorden op te kunnen geven. We moeten een ‘levende Bijbel’ zijn, omdat dat waarschijnlijk de enige kans zal zijn is om sommige mensen tot nadenken te stemmen. Immers, als we onze Bijbel pakken en Mattheus 28 opslaan, dan kunnen we daar aan het eind van ’t hoofdstuk de volgende woorden van Jezus (het zendingsbevel) lezen:

‘All authority has been given to me in heaven and on earth. Go therefore and make disciples of all the nations, baptizing them in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, teaching them to observe all things that I have commanded you; and lo, I am with you always, even to the end of the age’.

A.G. laat deze Bijbellezing volgen door het tweede gedeelte van ‘Jesus, the name high over all’. Drie begrippen die in relatie tot dit hymnegedeelte naar voren komen, en ook al eerder in dit verhaal aan de orde gekomen zijn, zijn: ‘fearless’ (= onbevreesd), ‘amazingly happy’ (= wonderbaarlijk blij en gelukkig) en ‘getting into trouble’ (= in de problemen komen). Het gelezen Bijbelgedeelte uit Mattheus 28 voorziet dit echter en geeft ons aan dat we hulp en steun kunnen verwachten (‘and lo, I am with you always’), dit echter niet zonder de verplichting naar ons toe dat we eerst en vooral wel zelf iets moeten presteren; wij moeten er op uit moeten gaan en discipelen maken, of zoals Mac Odell het in de eerder geciteerde song schreef:

You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read,
So be careful as you walk about
And watch it where you sow your seeds.
God will understand
When you help a man in need.
You may be the only Bible
That a whole lot of people ever read.

Het stuk zelfwerkzaamheid waar hier over gesproken wordt komt ook duidelijk naar voren in een oude bluegrass gospelsong van The Easter Brothers, indertijd is het ook door A.G. & Kate op een LP gezet (de blauwe jubileumplaat geloof ik), maar nu kwam de song hier in dit programma naar voren. Deze gospelsong geeft heel duidelijk aan dat we zelf actief moeten zijn:

They’re holding up the ladder
That I’m climbing on
And I’m climbing up that ladder
And I’m going home.
At the top of the ladder.
Oh, what joy it’ll be
And the angels are holding up
This ladder for me.

As I climb this gospel ladder,
Always heading every sign
I know my Saviour’s with me
And He’s teaching me to climb.
Every day that I am climbing
Is a battle for me,
Every step on this ladder
Is another victory.

There’s a mansion being built for me
Somewhere in gloryland.
And the ladder that I’m climbing
Is a part of the plan.
An I can hear the angels beckoning
Keep climbing; don’t stop
There’s a crown of life awaiting for you
When you reach the top.

Come on you Christian soldiers.
Show the World your light can shine,
Get on that gospel ladder
And don’t be afraid to climb.
Can’t you hear the angels cheering,
Soon the battle will be o’er,
We’ll celebrate the victory
When we reach the other shore.

Deze tekst gaf aan dat we de ladder zelf moeten beklimmen, hetgeen dus enige zelfwerkzaamheid inhoudt. Nog 2 songs resten ons tijdens dit programma. Direct na de ‘love offering’, nadat door de dominee een zegen over de collecte is gevraagd, zongen A.G. & Kate ‘O love divine how sweet Thou art’. Toen A.G. de mensen vroeg of ze nog geduld hebben voor een lange hymne, klonken er bevestigende geluiden uit de kerk en werden wij getrakteerd op een mooie versie van ‘Wrestling Jacob’. De dominee nam vervolgens de dienst weer over en sloot deze af.

Zoals de beide optredens van A.G. & Kate hier in Batley georganiseerd zijn is eigenlijk de inzet zoals A.G. & Kate die graag overal zouden zien. Meerdere optredens op verschillende dagen, zodat er verder ‘gewerkt’ kan worden met het aanwezige publiek. De eerste dag is dan bedoeld voor een kennismaking, de tweede dag wordt er duidelijk dieper op de materie ingegaan. De mensen in Batley hadden het echt goed opgepakt en gedurende de twee optredens ook een actieve rol gespeeld, ook achter de schermen. Heerlijk dat het ook zo kan…

Rood op rood leest iets minder duidelijk (dat was destijds ook al het geval), maar het contrast met het geknutsel in en rondom Chirk was een verademing!

Na het optreden kwam Graham, een van de ouderlingen, op ons af. Hij had gisteravond een LP van A.G. & Kate gekocht en de plaat twee keer gedraaid voordat hij ging slapen… Ken & Mona Johnson gaven me een seintje dat ze eigenlijk wel graag naar huis willen. De werkelijke achtergrond was dat Mona een heerlijk stoofpotje had staan en dat er nog gegeten moest worden. We hebben die avond tot in de kleine uurtjes aan tafel gezeten en naast heerlijk gegeten ook uitgebreid gepraat over de doop vanuit het standpunt van de Methodisten en de Baptisten. Ken kwam aan het einde van de discussie met een klein Nieuw Testament en Psalmen aan. Hij wilde me het als een klein geschenk aanbieden. Toen ik over het hoe en waarom van deze geste vragen stelde bleek dat Ken Johnson lid van de Gideons was…

About the Gideons. The Gideons is an association of Christian business and professional men, who believe the Bible to be the inspired Word of God and have accepted Jesus Christ as their Savior and Lord. Gideons are regular church members. They operate as an arm of the Church and seek by personal example and testimony to lead others to faith in the Lord Jesus Christ. They place Bibles in hotel guest rooms, where a succession of readers can find the Word of God. New Testaments are placed beside beds in hospitals. Personal copies are also presented to young people at senior schools, who are encouraged to read a section every day. Personal copies are also presented to such people as members of the nursing profession, police, fire service and armed forces. The Gideons started in 1899 and were named after Gideon’s men, who were called to do an unusual work of faith for God. This story is related in the Old Testament, in Judges chapter 6 and 7. Bron: New Testament and Psalms; The Gideons International (1973)

Ken gaf mij bovendien een uitgave van het tijdschrift dat de Britse afdeling van de Gideons maandelijks uitgaf. Op de kaft stond een mooie foto waarop John Major ook een Bijbel uitgereikt kreeg, een prima methode om de publiciteit te halen. Uit dit blad bleek dat de Gideons sterk internationaal georganiseerd zijn en ook een afdeling in Nederland hebben. Sinds hun oprichting hadden ze (over de hele wereld) ruim 525.000.000 (!) Bijbels en Nieuwe Testamenten uitgezet. Volgens Ken’s informatie verspreidden ze tegenwoordig wereldwijd ongeveer 2.000.000 stuks per maand! Als ik A.G. de volgende dag verslag doe van m’n gesprekken met Ken Johnson blijkt ook A.G. tot mijn grote verbazing bekend met de Gideons te zijn; z’n vader was er ook eentje! Tegen een uur of twee hield ik het echt voor gezien en trok me met m’n tijdschrift, notitieblokje en een boek boven terug in m’n slaapkamertje. Nog even werken, dan even lezen en daarna even slapen…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.

Vorige post Volgende post