Rottumerplaat was een behoorlijk belangrijke plek in het leven van mijn vader toen hij nog een jonge man was. Rottumerplaat is echter amper te bezoeken als je daar ‘niet te zoeken hebt’. Oftewel, wil je een indruk hebben van een dergelijke plek, dan is Rottumeroog – het dichtstbij gelegen eiland – de plek om naar toe te gaan… In juni 2014 had de Nederlandse National Geographic een groot artikel over de natuur van Rottumeroog. De fotograaf Jasper Doest had daar de meest mooie foto’s gemaakt en een expositie van die foto’s was zelfs te zien bij het Centraal Station in Groningen (op het dak van de fietsenstalling). Mijn vader was dat voorjaar overleden, en waarschijnlijk daardoor was mijn aandacht ook meer op een plek als Rottumeroog gericht. Ik heb toen – samen met Petra – de expositie bezocht en in die periode ook bedacht dat ik zelf graag een keer naar Rottumeroog zou willen. Naar aanleiding van een verhaal op de website van de Nederlandse National Geographic had ik een reactie gegeven op de stelling of het eiland behouden zou moeten worden, of dat een goede zaak zou zijn de natuur haar gang te laten gaan.
In oktober 2014 werd mijn reactie op de stelling – nota bene – brief van de maand! Dat was wel héél erg leuk. Toen ik in 2015 jarig werd kreeg ik van Petra een tegoedbon voor een excursie naar Rottumeroog. Via Staatsbosbeheer worden een aantal excursies per jaar georganiseerd, en met eentje daarvan, in augustus, kon ik nu mee! Wat was ik blij! Staatsbosbeheer spreekt trouwens zelf van een ‘expeditie’ in plaats van een ‘excursie’; dit vanwege de mate van inspanning die de expeditie/excursie van je vergt… Ik vertelde het verhaal van de excursie aan Jan-Albert Bleeker, een goede vriend waar ik wel vaker mee er op uit trek. Jan was meteen enthousiast en wilde heel graag mee. Dat was gemakkelijk geregeld, dan moesten er twee kaartjes worden besteld. Daags voor het vertrek werd Jan-Albert’s zus ziek en overleed nog dezelfde namiddag. Natuurlijk ging Jan-Albert niet meer mee. Ik ging dus toch in m’n eentje (met nog 28 anderen) naar Rottumeroog.
U vaart met een motorschip van Lauwersoog naar Rottumeroog en terug. Terwijl het schip zich urenlang een weg zoekt door de meanderende vaargeul, geniet u van het weidse uitzicht over het wad. In de verte ziet u de torenspitsen van Groninger kerken boven de dijk uitsteken. Het schip vaart langs Rottumerplaat, waar u een goede kans maakt grote groepen zeehonden te zien op hun ligplekken. Bij Rottumeroog gaat u van boord en loopt door het lage water naar het eiland. Hier wordt u rondgeleid door de gids van Staatsbosbeheer. Deze vertelt u over de geschiedenis van het eiland, beheer en beleid, flora en fauna en andere ontwikkelingen. De tocht over het eiland duurt circa 3 ~ 4 uur afhankelijk van windrichting en tij. De totale excursie is circa 12 ~ 13 uur. Bij erg laag water doet het schip er langer over.
Bron: Folder Staatsbosbeheer
Een aantal jaren geleden zag ik Si Kahn eens optreden in Noordpolderzijl. Terwijl we, na het optreden, nog wat met elkaar na zaten te praten over onder andere wadlopen, schreef Si ter plekke ‘Wadlopen’; de bovenstaande song. Wat mij betreft past deze song wonderwel bij de belevenissen van deze dag…
Marieke op Rottumeroog; NPO; 14 november 2017
Uiteindelijk heb ik een geweldige dag gehad! Ik heb genoten van de stilte, van de weidsheid, van de natuur, van het wadlopen… De bovenstaande link geeft een aardige indruk… Emo Klunder was onze gids die dag, hij had de meest wonderlijke verhalen over de natuur, over een bruinvisschedeltje, over vlinders en wat niet al… Het was een emotioneel beladen dag; want ik zou ‘door de bril van mijn vader kijken’, maar het was een erg mooie en waardevolle ervaring! En Jan-Albert Bleeker? Die was zo sportief om de kosten van de expeditie/excursie te vergoeden waar hij niet aan meegedaan had (er vond geen restitutie plaats), maar wel op voorwaarde dat we later nog eens een gezamenlijke poging zouden ondernemen om Rottumeroog te bezoeken. Nou, dat wilde ik wel!
Facebook reacties