Ik heb iets met de weidsheid van het landschap van Groningen. Ik zie dingen als hoogspannningsleidingen als een noodzakelijk kwaad en probeer ze te vermijden als ik foto’s maak. Afgelopen vrijdagmiddag kreeg ik in de gaten dat het waarschijnlijk een mooie zonsondergang zou worden. P was nog op haar werk en zou thuiskomen als het net donker was geworden. Ik zou nog een ommetje kunnen fietsen en net op het moment dat het donker zou zijn gelijktijdig met haar thuis arriveren. Uiteindelijk ging het ook zo. Het ommetje ging via Oostum naar Garnwerd, maar pas op de terugweg zijn deze foto’s gemaakt. Heerlijk gefietst en een paar mooie foto’s gemaakt. Ik was helemaal tevreden. Alleen jammer van die hoogspanningsmasten op de foto…
Facebook reacties