De laatste paar dagen komen er af en toe behoorlijke regenbuien voorbij. Zo ook vandaag tijdens de lunchpauze. Terwijl ik op mijn werkplek aan het bedenken was of ik m’n broodje buiten zou eten kletterde de regen ineens tegen de ramen. Degenen die al buiten waren wisten niet hoe snel ze weer naar binnen moesten. Later op de middag werd het beter en begon het zonnetje te schijnen. Het idee om via een ommetje naar huis te fietsen kwam weer opzetten en toen ik een collega vertelde dat ik via Oostum naar huis wilde fietsen kreeg ik te horen dat z’n opa en oma iets verderop in Garnwerd hadden gewoond. Een ommetje Garnwerd was natuurlijk ook al een tijdje terug. Het waaide weliswaar behoorlijk, maar langs het Reitdiep zijn allerlei dijkjes die een beetje beschutting geven. Dat was het plan. Eerst naar Oostum en dan zou ik wel verder zien. Uiteindelijk heb ik een heerlijk rondje Garnwerd gefietst. De rechtstreekse route van werk naar huis is amper twee kilometer, via Garnwerd wordt het ongeveer 25 kilometer. Heerlijk gefietst en geen bui meer meegekregen…

Als je de goede positie kiest is de wierde van Oostum goed herkenbaar in het landschap.
Het kerkje van Oostum.
Stukje blootgelegde decoratie in de kerk.
Wijdingskruis.
Veel resteert er niet van het interieur. Maar toch worden er allerlei activiteiten in het kerkje georganiseerd. Zo is er aanstaande zondagmiddag voor het eerst in tijden (vanwege de Corona pandemie) weer een optreden gepland.

Vallende bladeren… Nu al?
Net voorbij Garnwerd kregen deze haas en ik elkaar tegelijk in het vizier. Hij was nieuwsgierig en ik ook. Hij bleef lang genoeg zitten zodat ik genoeg foto’s voor deze collage had…
Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.