Kees Jansen en ik hadden in het voorjaar van 1997 gemakshalve bedacht om in de zomervakantie van dat jaar opnieuw naar Luxemburg te fietsen. De reden daarvoor was gelegen in het feit dat A.G. & Kate datzelfde jaar hun 25-jarig artiesten-jubileum hadden gevierd. Er was destijds een organiserend comité in het leven geroepen dat een en ander organiseerde. Daar maakten naast Bert Nobbe en Gerrie de Gans ook Kees Jansen en ik deel van uit. Ik kan me nog herinneren dat we de ‘oprichtingsbijeenkomst’ van ’t comité bij Joke Janssen aan de eettafel hadden. Ook Bert’s vriendin Ria was zeer betrokken bij een en ander. We hadden George Hamilton IV opnieuw uitgenodigd om het jubileum luister bij te zetten (prachtige optredens hebben we in die periode mee kunnen maken), er was een jubileum-CD van A.G. & Kate uitgebracht en er was een festival in Dongen georganiseerd (daarvan post ik op een later moment nog de foto’s). Het waren best veel organisatorische en financiële bezigheden naast een fulltimebaan.

1997 was natuurlijk de tijd voorafgaand aan Internet, email en WhatApp. Een en ander vergde dus vrij veel telefonisch contact en afstemming in de (late) avonduren. Desalniettemin hebben alle geplande activiteiten destijds plaats gevonden zoals we dat toentertijd gezamenlijk bedacht hadden. Ik kan me ook nog goed herinneren dat Kees en ik allebei een behoorlijke kluif aan alle werkzaamheden gehad hebben; ik neem voetstoots aan dat dat ook gold voor Bert, Ria, Gerrie en alle anderen die op de een of andere wijze betrokken geweest zijn. Na alle festiviteiten had ik erg het gevoel dat ik aan rust toe was, zullen we maar zeggen. Vandaar de titel van dit reisverslag. Kees en ik besloten niet al te veel te mijmeren over een bestemming voor de ondertussen aangebroken (fiets)vakantie, maar in plaats daarvan een oud idee te hergebruiken en terug naar Luxemburg te fietsen. Daar waren een paar jaar eerder immers ook al eens geweest…

De titel van dit verhaal is ontleend aan de tekst op het T-shirt dat Kees aanheeft op deze foto. Ik had voor ons beiden een dergelijk T-shirt gekocht. De letterlijke tekst op het shirt was ‘Cy.co.l.o.gy.cal therapy is the science of propelling oneself through the enviroment to enhance wellbeing’. Voor Kees en mij geldt dit adagium nog steeds. We vinden het allebei nog steeds heerlijk om even een stukje te gaan fietsen…

Het flipbook dat hieronder is geplaatst dateert uit 1997. Wellicht zou dat nu – 25 jaar later – anders op zijn geschreven, maar ik heb er voor gekozen het maar zo te laten als het destijds is geschreven; dat scheelde een enorme hoeveelheid werk… Achteraf gezien hadden we qua bestemming beter iets anders kunnen bedenken. Maar hoe zat het ook alweer? ‘Wijsheid is ervaring achteraf’ zegt P dan altijd. Terugkijkend was dat in 1997 natuurlijk ook al het geval. We hadden iets slimmer moeten zijn en iets beter na moeten denken… Achteraf bleek de fietstocht een verwerking te zijn van alle ervaringen in de voorafgaande maanden. Het eerste deel van onze fietstocht werd getekend door veel gemopper en gefoeter om de dingen die ons overkomen waren. Pas nadat we door een flink (figuurlijk) dal waren geklauterd hadden we meer lol aan onze vakantie…

Deze foto heeft jarenlang op posterformaat op mijn werkplek gehangen. De grap was natuurlijk dat de pijl van het plaatsnaambord naar het kantoor van m’n toenmalige leidinggevende wees…
Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.