In de hoek van het Martinikerkhof, naast de Gardepoort, vindt u De Prinsenhof. Ik ben van mening dat dit eens van de mooiste plekjes van de stad is, ik denk dat velen met met me eens zullen zijn. De Prinsenhof is een hotel, een Grand Café en een à la carte restaurant. Regelmatig bezoeken we het Grand Café, en af en toe eten we daar een hapje. Soms – als we onder andere aanzienlijk meer tijd hebben – eten we in het à la carte restaurant. Dit restaurant is gevestigd in de voormalige slaapvertrekken van de prinsen van Oranje en kijkt uit op de Prinsentuin en z’n prachtige historische zonnewijzer. Een tijdje terug heeft het a la carte restaurant een andere naam gekregen, tegenwoordig heet het Restaurant Nassau, beter passend en een duidelijke verwijzing naar de geschiedenis van deze plek.
Al langere tijd waren we op zoek naar een aanleiding om weer eens een keertje op deze plek te gaan eten. P had bedacht dat mijn aanstaande verjaardag een mooie aanleiding zou zijn, maar gezien de bezettingsgraad van Restaurant Nassau koos zij voor een eerdere gelegenheid. Op een mooie zaterdagavond fietsten we op ons gemakje naar De Prinsenhof om een avondje heerlijk te dineren.
Restaurant Nassau serveert momenteel het ‘Experience menu’ waarbij je kan kiezen hoeveel gangen je wenst (vijf, zeven of negen). Net voordat de Corona pandemie om zich heen begon te slaan in ons land kreeg P voor haar verjaardag een tegoedbon voor wat tegenwoordig Restaurant Nassau heet. Deze tegoedbon wilden we deze avond maar in gaan zetten. Toen we de vraag kregen hoeveel gangen we wilden kozen we dus voor ‘alle’. Wilden we bij het eerste gerecht ook een kleine portie kaviaar? Ja, natuurlijk… We hadden beiden nog niet eerder kaviaar geproefd, dit was een aardige aanleiding. Dus ons antwoord was ‘ja, natuurlijk’. We hebben het geweten. Prachtig opgemaakte gerechtjes, de een nog mooier dan de andere werden ons voorgeschoteld. Wij vielen van de ene verwondering in de andere. Het was overweldigend! Mooie intense smaken, onverwachte combinaties, prachtige texturen… We hebben een geweldige avond gehad en enorm genoten van alles wat ons overkwam.
Na drie amuses kwam de eerste gang. Een plaatje! Opgemaakt als een landschapje. Bijna zonde om zo’n mooi gerechtje met je bestek te lijf te gaan. Ik heb eerst een paar minuten aandachtig zitten kijken voordat ik langzaam aan begon te proeven. Heerlijk!
Dit gerechtje staat al langer op de menukaart (steeds een klein beetje anders en verfijnder). Je proefde de zee! Waddenmosseltjes, scheermesjes (een soort schelpdieren) en lamsoor. En na het eerste genieten het sausje wegdeppen met een stukje versgebakken brood (dat net nog warm uit de oven kwam).
Ik ben enorm onder de indruk van het vakmanschap van de mannen in de keuken, van hun ingrediëntenkennis, van hun buitengewone gevoel voor timing, en van hun kunstzinnigheid als ze de borden opmaken. En dan te bedenken dat alles in je gerechtje te eten is; tot het bloemetje (daslook?) voor de garnering aan toe.
Ook weer zo’n prachtig gerechtje waar je een stukje brood bij nodig hebt om nog even van het sausje te kunnen nagenieten…
Ik had altijd gedacht dat langoustines hetzelfde zijn als zoetwaterkreeftjes. Dat blijkt niet zo te zijn; ik had het fout. Langoustines leven in zout water. Deze waren gevangen in de buurt van Vlieland werd ons verteld. Paste perfect bij het iets ziltige thema van deze avond. En… Weer had ik een broodje nodig voor het laatste beetje saus…
Het hoofdgerecht. Mooi was het om te ontdekken dat je – als je op de dijk staat en naar de Waddenzee kijkt – veel van de ingrediënten en smaken van het diner van vanavond om je heen kunt ontdekken.
Het toetje was vrijwel volledig gebaseerd op zuivelproducten op basis van schapenmelk. Ik vond het een soort winters landschapje en sprak dat ook uit. Mijn visie bleek niet te kloppen; het thema van dit gerecht was ‘lente’. Het meest bijzondere van dit toetje was het groenige sausje, dat had gras als smaakmaker. Je moet het maar bedenken! Het zag er spectaculair uit en smaakte verrassend lekker…
Het kaasplankje wordt samengesteld van kazen van de firma Van der Ley aan de Oosterstraat. Omdat wij vinden dat Van der Ley goede en lekkere kaas verkoopt, halen wij ook onze kaas bij deze kaashandel. Deze avond werden we bevraagd wat we lekker vinden op het gebied van kaas. P houdt van een belegen en toch romige kaas. Ze kreeg vijf kazen te proeven van een oplopende smaakintensiteit binnen het profiel dat ze had aangegeven (de foto is van haar kaasplankje). Ik vind blauwschimmelkazen erg lekker. Mijn kaasplankje had dan ook geen enkele overeenkomst met die van P…
Tja… Dan heb je negen (!) gangen gegeten en ben je van de ene verbijstering naar de andere verwondering gegaan. Het is onmogelijk om een antwoord te geven wat ik het lekkerste gerecht vond. Maar we hebben allebei geweldig genoten deze avond! Om 22:30 uur stapten we weer op onze fietsen om thuis bij te komen van alle meegemaakte avonturen…
Ik krijg er gewoon honger van Harry, zo heerlijk zoals je alle gerechten beschreven hebt.
Hoi Ingrid, ’t was ook zeer de moeite waard en al mijn verwachtingen werden overtroffen deze avond!
Het water loopt me bijkans in de mond zoals jij alles beschrijft Harry, heel smakelijk 👍✌️👋
Dat heb ik ook altijd Martin! Ik vergelijk het altijd met ‘op avontuur gaan’. Dat kan héél goed op de fiets, maar dat kan ook héél goed met je zintuigen (kijken, ruiken, proeven en mondgevoel) in een restaurant. Ik ben er trots op dat we in Groningen een aantal prachtige restaurants hebben waar je met een menu vol verrassingen zo op avontuur kan!