Voordat ik in 2008 trouwde had ik een hoekhuis in Hoogezand, aan de Jacob Catslaan 1 in de wijk Spoorstraat-Kieldiep. Ik had het huis ongeveer 10 jaar daarvoor gekocht. Vanaf het eerste begin in dat huis in Hoogezand was het mijn droom om ten allen tijde een weelderige tuin vol bloemen te hebben – want dat vind ik mooi! Ik had toentertijd een collega die wel een beplantingsplan voor mij wilde bedenken, en dat uiteindelijk voor een mooie fles port ook heeft gedaan. Toen ik het eenmaal op de rit had was mijn tuintje m’n trots. Verschillende mensen uit de buurt kwamen, als het weer wat warmer weer werd na de winter, kijken naar de weelderigheid ik er van gemaakt had…
Mijn goede vriend Kees Jansen had me eerder al meegeholpen met de verhuizing, en toen het eenmaal zo ver was hielp hij mij ook mee met de tuin. Eerder al had ik samen met mijn vader de coniferen uit de achtertuin weggehaald (ik had bij de koop een groot aantal grote coniferen er gratis bijgekregen). Via een bedrijf in Farmsum had ik een mooi verzinkt hek besteld. Het beplantingsplan gaf (uiteraard) ook aan waar de bestrating moest komen en daarvoor kwam Kees een lang weekend naar Hoogezand. En wat hebben we gegraven! Ik had het slinkse plan bedacht om de overtollige aarde (onder de bestrating moest een zandbed van circa 25 cm), alle 185 kruiwagens vol, te dumpen in de houtwal naast de spoorbaan Groningen – Nieuweschans. Dat was amper 100 meter sjouwen. Jammer dat een van de buren het in de gaten had. Een politieagent verzocht me vriendelijk de overtollige aarde weer terug naar m’n eigen tuin te brengen. Voor de goede orde heb ik dat ook gedaan; ongeveer 20 kruiwagens…
Mijn tuintje was een wat wilde tuin, maar wel eentje waar continue – van februari tot circa november – iets in bloei stond. Toen in 2008 trouwde en we besloten dat Groningen een betere woonplaats dan Hoogezand was heb ik het huis verkocht. Binnen een week was het verkocht (voor de vraagprijs nota bene). Onlangs is het huis opnieuw verkocht… De huidige eigenaar had van de buurvrouw gehoord dat ik altijd een aardige tuin had. Via Facebook Messenger kreeg ik op een goede dag het verzoek of ik nog een beplantingslijst had; en had ik misschien ook nog foto’s? De tuin was namelijk wat verwaarloosd over de afgelopen jaren… Toen ik van de verbazing bekomen was, schrok ik wel van de twee recente foto’s… Het was lang zoeken, maar ik heb foto’s uit 2003 gevonden; toen het tuintje nog mooi was… En voor alle duidelijkheid… Nu we in Groningen wonen hebben we ook een mooie bloeiende tuin waar we héél erg blij mee zijn!
Facebook reacties