Een tijdje terug kwam ik op Facebook een aankondiging tegen van ‘An evening with C.S. Lewis’. Ik was gelijk alert. Clive Staples Lewis was erg goed bevriend met J.R.R. Tolkien (die we onder andere kennen van ‘The Hobbit’ en ‘The Lord of the Rings’). Beiden maakten deel uit van ‘The Inklings’, een grotere groep schrijvers die globaal tussen 1930 en 1950 regelmatig in Oxford, Engeland bijeen kwamen in de pub ‘The eagle and child’ (ook wel ‘The bird and the baby’ genoemd). Ergens in de negentiger jaren heb ik er tijdens een fietsvakantie een heerlijke lunch gegeten. Vandaar dat ik bedacht had dat ik beslist naar ‘An evening with C.S. Lewis’ moest. C.S. Lewis schreef onder andere ‘The chronicles of Narnia’. Echter los van deze reeks van 7 boeken was C.S. Lewis een productief schrijver met een enorm oeuvre. Hij schreef onder andere een scala aan boeken over zijn persoonlijke strijd met God. ‘Ik meende dat God niet bestond en was erg kwaad op Hem omdat hij niet bestond’ was een uitspraak van C.S. Lewis. Gedurende het grootste gedeelte van zijn leven heeft C.S. Lewis geworsteld met het christelijk geloof. Uiteindelijk, op latere leeftijd, beredeneerde hij dat het christelijk geloof voor hem beslist geen onzin was; C.S. Lewis werd een overtuigd christen. Over deze ommekeer heeft hij erg veel geschreven. Net als bij J.R.R. Tolkien het geval is worden ook de boeken van C.S. Lewis nog steeds veel gelezen. Dat er nog steeds een groot publiek is dat enthousiast is over het leven en werk van C.S. Lewis blijkt uit het feit dat de zaal afgelopen woensdagavond vol zat.

Phil Crowley kwam op met een krant onder z’n arm. In de pauze zag ik dat hij het Reformatorisch Dagblad mee had genomen…

De eenmansuitvoering van ‘An evening with C.S. Lewis’ werd georganiseerd door de Protestantse Universiteit en is dit jaar slechts twee keer in Nederland gespeeld. Eén keer in Groningen en één keer in Kampen. In Groningen was de Martinikerk de locatie (konden we gelijk de mooie nieuwe kroonluchters bewonderen). De setting van het stuk was even simpel als geniaal. C.S. Lewis, zittend in een mooie oude fauteuil in zijn studeerkamer in Oxford ontvangt daar een aantal Amerikaanse schrijvers en verteld aan hen over zijn leven. Immers, de aanstormende ‘Amerikaanse schrijvers’ willen maar al te graag van de grote meester horen hoe ze zelf ook goede schrijvers zouden kunnen worden. De Amerikaanse acteur Phil Crowley speelt C.S. Lewis en laat hem terugkijken op z’n leven. ‘Ik wil de persoon van Lewis tot leven brengen en mensen nieuwsgierig naar hem maken’. Sommige boeken die hij schreef passeerden de revue, zijn vriendschap met schrijver J.R.R. Tolkien, en zijn beweging van atheïsme naar christendom. Vanzelfsprekend was er de nodige Britse humor (‘I was born at a very young age’), maar in het tweede deel, waarin de dood van zijn geliefde Joy ter sprake kwam, was er ook kwetsbaarheid en tragiek.

Ik heb de hele avond op het puntje van mijn stoel gezeten en was op een bepaald moment compleet vergeten dat ik naar een acteur zat te kijken/luisteren in plaats van C.S. Lewis zelf. Ik was er van overtuigd dat ik naar C.S. Lewis zelf zat te kijken en te luisteren. Boeiend van begin tot eind was het! Af en toe héél herkenbaar, en af en toe héél ontroerend. Toen ik op weer op mijn fiets stapte om naar huis te gaan moest ik echter wel even schakelen van Oxford naar Groningen…

Alle foto’s in deze post zijn van mezelf, behalve de foto bovenaan. Deze komt uit het Nederlands Dagblad.

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.