Al langere tijd hebben mijn collega Jan-Albert Bleeker en ik het plan om een keer een dagje naar het Gevangenismuseum in Veenhuizen te gaan. Eigenlijk was het de bedoeling om naar Brouwerij Maallust te gaan en misschien ook nog wel even naar het Gevangenismuseum. Jan-Albert was daar al een paar keer geweest met wat neefjes en nichtjes, maar toen was hij meer de oplettende volwassene dan de nieuwsgierige bezoeker zullen we maar zeggen. Hij wilde wel een keer terug en dan iets meer tijd hebben dan anders. Ik was een keer met een groepje van ons werk geweest, maar toen stond de dag meer in het teken van teambuilding en dergelijke dan in de geschiedenis van het gevangeniswezen. Afgelopen vrijdag leek ons een goede dag. Ik ging op de fiets naar Haren, we gingen van Haren naar Assen met de trein en van Assen naar Veenhuizen met de bus. Op die manier konden we dan ook de bieren van Bierbrouwerij Maallust proeven. Natuurlijk hadden we dat hier in Groningen al eerder gedaan, maar als je dan toch in Veenhuizen bent…

Het was een aardige wandeling van de bushalte in Veenhuizen naar het Gevangenismuseum. Het eerste huis dat we zagen was ‘BOUW en BIND’. Veel huizen in Veenhuizen hebben stichtelijke namen, maar deze raakte ons beiden. Het bedrijf waar wij werken werkt de laatste paar jaar met een beleid onder de titel ‘Binden en bouwen’. Dit leek er toch wel erg veel op, en dateerde bovendien van 1901, nota bene 18 jaar eerder dan Avebe werd opgericht…
Opgeleukte prullenbak…
Koffie en een wafel met boerenjongens. Altijd goed om een dag mee te beginnen…
Veenhuizen is een bijzonder dorp met een wonderlijke geschiedenis. Veenhuizen is één van de voormalige Koloniën van Weldadigheid uit de 19e eeuw. Het maatschappelijke experiment waarbij mensen die aan de rand van de toenmalige maatschappij leefden, in Veenhuizen ‘heropgevoed’ werden. Rechte lanen en statige panden met stichtelijke namen zijn hier een overblijfsel van. Pas in de vorige eeuw kreeg Veenhuizen naam als gevangenis…
We hadden een gids die met ons mee naar ‘De Rode Pannen’ liep. Dit was vroeger het strengste deel van de gevangenis in Veenhuizen. Door een speciale aanpak te hanteren en met speciaal getrainde bewaarders probeerde men hier de vaak zeer agressieve gevangenen her op te voeden. Na een verblijf van gemiddeld drie tot vier weken zorgde het merendeel van de gedetineerden er voor om niet meer terug te hoeven. Onder de gevangenen die hier verbleven waren ‘meesterkraker’ Aage Meinesz, Ferdi Elsas (de ontvoerder en moordenaar van Gerrit Jan Heijn) en Willem Holleeder.
Interieur van ‘De Rode Pannen’.
Standaard éénpersoonscel.
Strengere vorm van isoleercel.
De bovenkant van de ruimte waar gelucht werd. Het gaas diende er voor dat er niets naar binnen gegooid kon worden.
Graffiti is van alle tijden…
Jan-Albert Bleeker ‘achter’ tralies…
Celdeur van het Oranjehotel in Scheveningen. Elders op het terrein is een fraaie collectie celdeuren te zien…
Vier kleine biertjes van Brouwerij Maallust.
Met wat hapjes natuurlijk…

Het proeflokaal van Bierbrouwerij Maallust geeft de mogelijkheid om vier kleine biertjes te proeven. Het is de complete range die ze daar van de tap hebben. Om een en ander iets aan te kleden hadden we ook het kaas/worst plankje er maar bij besteld. De beide voorgaande foto’s maken dat wel duidelijk genoeg… Voor ons was het een lekkere afsluiting van een mooie en interessante dag. Rustig aan zijn we weer naar Haren gegaan, en vandaar moest ik nog op de fiets naar Groningen. Dat heb ik ook gedaan – in de stromende regen…

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.