De song ‘This land is your land’ wordt ook wel eens het 2e volkslied van de Verenigde Staten genoemd en als zodanig wordt het lied bij talloze officiële gelegenheden van stal gehaald. Afgelopen woensdag zag ik een groot gedeelte van de tv-uitzending over inauguratie van de nieuwe president van de Verenigde Staten. Het viel me op dat Jennifer Lopez een uitvoering zong van deze Woody Guthrie klassieker. Ik was wat minder onder de indruk van haar uitvoering, maar dat heeft waarschijnlijk meer met mijn muzikale smaak te maken. Het feit dat Jennifer Lopez deze song zong paste natuurlijk wel weer in de gedachte van Woody dat alle mensen in de maatschappij ook deel moeten kunnen nemen aan de maatschappij. Natuurlijk paste de song uitzonderlijk goed bij het thema ‘America United’ van deze festiviteiten, omdat Woody Guthrie zich voortdurend inzette voor al degenen die te lijden hadden onder allerlei vormen van onderdrukking en ongelijkheid. Tegenwoordig zouden we zeggen dat Woody Guthrie een voorstander van een inclusieve samenleving was. Veel van zijn songs hebben op de één of andere wijze met deze thema’s te maken.
Het was in 1940 dat Irving Berlin’s song ‘God bless America’ een enorme hit was voor Kate Smith. Woody’s ervaringen met onderdrukking, uitsluiting en racisme maakten dat hij steeds meer een hekel aan deze song begon te krijgen. Op 23 februari1940, in z’n gehuurde kamer in de Hanover House Hotel in New York zat hij voor de zoveelste keer zicht te ergeren aan ‘God bless America’. Binnen een paar minuten had Woody Guthrie een sarcastische protestsong geschreven met de titel ‘God blessed America for me’. De titel van de song was tevens de laatste regel van elk refrein. Voor deze song gebruikte Woody Guthrie de melodie van ‘Oh, my loving bother’, een lied uit het liedboek van de Baptisten. The Carter Family gebruikte nagenoeg dezelfde melodie voor ‘When the world’s on fire’ en ‘Little darlin’, pal of mine’.
Later werd de titel van de song doorgestreept en vervangen door de regel ‘This land is your land’, dit werd tegelijk ook de laatste regel van elk refrein. Uiteindelijk zal hij zich afgevraagd hebben of de Goddelijke zegening van zijn land wel zo vanzelfsprekend en logisch was. Had het land daar überhaupt wel recht op? Of zoals iemand het schreef:
Guthrie had battled his way through the Depression-torn 1930s, boots on the ground, from Texas to Los Angeles and all around the American West. What he’d seen during his hard travelin’ — prejudice and hatred and violence, crowded labor camps, empty stomachs and hungry eyes — led him to conclude that heavenly endorsement was the last thing America had coming.
In maart 1944 wordt de song voor het eerst opgenomen in de studio van Moe Asch (die we kennen van Folkways). Deze opnamen werden toentertijd niet uitgebracht. In latere opnamen zijn het 4e en het 6e couplet verdwenen. Dat waren de coupletten die al in 1944 niet zo politiek correct werden gevonden. Woody Guthrie dreef daarin de spot met het kritiekloze Amerikaanse patriottisme en gebruikte als voorbeeld de slachtoffers van de Grote Depressie van de dertiger jaren van de vorige eeuw. In latere opnamen van de song bleken het 4e en en het 6e couplet definitief verdwenen. Het is jammer dat we tegenwoordig een soort ‘gekuiste versie’ van deze song moeten beluisteren. Het is nog erger dat vrijwel niemand een idee heeft dat er coupletten uit deze song geschrapt zijn. Waarschijnlijk omdat in de vijftiger jaren van de vorige eeuw Senator Joseph McCarthy jacht maakte op communisten. Het was daarom niet verstandig om dit soort kritische teksten uit te brengen. Omdat ze te dicht bij de waarheid kwamen misschien?
There was a big high wall there that tried to stop me.
The sign was painted, said ‘Private Property.’
But on the backside, it didn’t say nothing.
This land was made for you and me.
One bright sunny morning in the shadow of the steeple,
by the relief office I saw my people.
As they stood hungry,
I stood there wondering if God blessed America for me.
Facebook reacties