Als ik zo mogen kiezen heb ik liever een droge koude winter met sneeuw en ijs dan een natte winter met heel veel regen. De laatste paar jaar zijn de ‘natte winters’ meer regel dan uitzondering. Momenteel hebben we een paar dagen met (voor ons doen aardig wat) sneeuw en ijs. Veel mensen  reageren op een wat wonderlijke manier op alle sneeuw en ijs. Ze denken dan maar aan één ding: SCHAATSEN! Toen ik een klein mannetje was heeft mijn vader een keer de moeite genomen en geprobeerd mij enthousiast te maken voor het schaatsen. Nadat ik een paar keer flink gevallen was schijn ik gezegd te hebben dat ik het niet meer leuk vond. Mijn vader reageerde met: ‘da’s goud mien jong’, en daarmee waren zijn inspanningen om mij te enthousiasmeren voorbij. Ondertussen ben ik de zestig gepasseerd en nog steeds heb ik geen spijt van het tegenstribbelen op jonge leeftijd (daar waar het schaatsen betreft). Waar ik wel erg enthousiast van kan worden zijn mooie foto’s waaruit duidelijk blijkt dat het winter is en dat het flink gesneeuwd heeft. Wat dat betreft heb ik de laatste paar dagen mazzel gehad.

Ik heb dat ook besloten een mooiere foto’s uit te zoeken en hier te posten. Toen ik er eerder op de avond over na zat te denken bedacht ik dat een paar foto’s wel aardig zou zijn. Vroeger vroeg ik m’n vader wel eens wat het verschil was tussen ‘een paar’ en ‘een stuk of wat’. Ook daar was pa Vogel gemakkelijk in. ’n Poar is twei. ’s Stuk of wat is dattien’. Of ik aan 13 foto’s kom weet ik niet. We zullen zien.

Ons hofje is wit geworden…
De Zonnelaan ook…
Yucca in de sneeuw
Krulhazelaar ook in de sneeuw
Verdroogde hortensia bloemen
Onze ooievaar heeft het ook koud…
De buurtkinderen hebben een sneeuwpop gemaakt op het pleintje achter ons huis
Bij ’t fietsenhok op mijn werkplek
Nog eentje

Binnenkort zal ik m’n fiets maar eens weer schoon moeten maken denk ik…
Langs de Paddepoelsterweg in Groningen. Mooie sneeuwformatie in de sloot naast de weg
Op de Zernike-Campus in Groningen
Lang, lang geleden kocht ik bij een plantenzaak in Hoogezand twee stenen vogels. Het meisje van de winkel vertelde me dat ik ‘Froukje en Herman’ had gekocht. Sinds die tijd (bijna 30 jaar geleden) heten nog steeds zo.. Ze staan bij ons te kleumen op de buitentafel.
Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.