In 1995 ging ik met drie van mijn collega’s van de Kwaliteitsdienst van Avebe-Foxhol een lang weekend naar Engeland om daar te fietsen en er even uit te zijn. Het verslag van die fietstocht is hier te vinden. In die tijd bracht ik veel van mijn zomervakanties fietsend door met Kees Jansen, al tientallen jaren een goede vriend. Waarschijnlijk waren het de verhalen die ik daarover vertelde op m’n werk die de basis hebben gelegd voor de soortgelijke (maar wel kortere) avonturen met de collega’s. Ik heb dat nooit zo goed kunnen reconstrueren, maar da’s ook iets minder belangrijk. Ik heb indertijd een redelijk aantal plakboeken (reisverslagen) aangelegd om de herinneringen aan deze tijd vast te leggen. Verschillende van deze reisverslagen staan al enige tijd op deze site. Toen ‘Birdeyes’ net in de lucht was dacht ik al deze reisverslagen achter elkaar in te laten scannen en via ‘Birdeyes’ te publiceren; voor mij een manier om ordening aan te brengen in alle plakboeken en mappen…

Ik herinner me dat ik een keer samen met Kees Jansen bij Sutton Bank (een helling van 25%) naar beneden ben gefietst. Het leek me geweldig om dat ook een keer samen met de QC-boys te doen… De foto bovenaan deze post is ook in de buurt van Sutton Bank gemaakt.

Op basis van de fietsvakanties met Kees bedacht ik een bestemming voor ons Kwaliteitsdienst-kwartet, regelde onderdak en fungeerde ik als ‘puutholder’ (Gronings voor penningmeester). Naderhand – als we weer aan het werk waren – gebruikte ik alle vrije momenten tijdens middag- en nachtdiensten op m’n werk om een plakboek ik elkaar te knutselen. Dit specifieke verslag heeft destijds de titel ‘Ramblings’ meegekregen. Het speelt zich af in North Yorkshire, en hoewel we amper 300 kilometer gefietst hebben, hebben we wel veel gezien. Op de één of andere manier heb ik het idee dat het verslag niet helemaal afgeschreven is. Bij nalezen bekruipt mij het gevoel dat het laatste stukje mist… Desalniettemin plaats ik het toch maar. Er nu – bijna 25 jaar later – een kloppend einde aan te schrijven is een vrijwel onmogelijke opgave. Ik plaats het maar zo als het gebleven is zullen we maar zeggen. ’t Zijn immers mooie herinneringen aan een tijd die inmiddels al jaren achter ons ligt. Mij viel trouwens op dat het allemaal wel héél erg melig is opgeschreven destijds…

Anton Niewold en ik op een mooi plekje bij de ruïne van Rievaulx Abbey. De restanten van dit klooster zijn zeker de moeite waard om een keer te bezoeken. Rievaulx Abbey is waarschijnlijk één van de mooiste kloosterruïnes van heel Engeland. Deze Ook een prachtige plek waar ik al eens eerder geweest was…
Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.