Zo af en toe heb ik – als het weer aangenaam is – de neiging om na mijn werk via een ommetje naar huis te fietsen in plaats van rechtstreeks. Een paar dagen terug bedacht ik dat het die dag een goede dag voor een ommetje zou zijn. De kunst is natuurlijk een en ander zo te plannen dat P en ik min of meer op dezelfde tijd thuis aankomen. Daar ligt ook gelijk de beperking van dit soort plannen.

Een paar weken geleden had ik bedacht dat ik weer eens langs de boerderij ‘de Paddepoel’ wilde fietsen. Meestal als ik vanaf Wierumerschouw kom fietsen sla ik bij het fietspaadje naar Harssensbosch linksaf. Waarom? Omdat ik dat een mooie route vind! Vaak genoeg heb ik een stukje gepost over Harssensbosch en Koningslaagte (da’s als ik vanaf Wierumerschouw kom fietsen net aan de overkant van de weg Groningen-Adorp). Deze keer had ik bedacht om weer op het Van Starkenborghkanaal aan te fietsen en vervolgens het kanaal te volgen totdat ik via de Walfridusbrug weer gemakkelijk naar huis kon rijden (met elkaar ergens tussen 15 en 20 kilometer).

Vanaf m’n werk fiets ik dan naar Dorkwerdersluis, Dorkwerderbrug en via de Platvoetbrug naar Wierumerschouw. Deze foto is gemaakt vanaf de brug over het Reitdiep bij Wierumerschouw. De al wat oudere foto vond ik op de site van Beeldbank Groningen.
De schilders van De Ploeg werkten regelmatig in de omgeving van de stad Groningen. Zo kwam dit schilderij waarschijnlijk ook tot stand. Het onderwerp is duidelijk herkenbaar; Boerderij Paddepoelsterweg bij Wierumerschouw; verso: Boerderij aan een landweg. Geschilderd door Johan Dijkstra (1896-1978). Olieverf op doek 52,4 x 66,0 cm, te dateren circa 1930.
Ook deze wat oudere foto van boerderij De Paddepoel vond ik op de site van Beeldbank Groningen.
Boerderij De Paddepoel is een karakteristieke kop-hals-rompboerderij. Aan het steile, hoge dak van het voorhuis is te zien dat de boerderij uit de 17e-eeuw stamt. De muurijzers in lelievorm en oude sporen van kloostervensters bevestigen de ouderdom. Het jaartal op de gevelsteen – 1793 – verwijst naar een verbouwing. In 2010 kwam de boerderij in handen van Het Groninger Landschap. De boerderij werd destijds volledig gerestaureerd en zoveel mogelijk in oude glorie hersteld. Nu is dit culturele erfgoed weer een verfraaiing van het oeroude landschap van het Reitdiepdal. De boerderij is een Rijksmonument en wordt inmiddels verhuurd als woon- en werklocatie.

Een klein stukje verder fietsen, aan de Paddepoelsterweg 11, iets dichterbij het huidige Van Starkenborghkanaal, is de woonboerderij Hunzeroord te vinden (dat is ook een Rijksmonument). Het is het (buiten)huis dat gebouwd werd in opdracht van de bekende Groninger hoogleraar in de natuurwetenschappen Sybrandus Stratingh (1785-1841). In zijn relatief korte leven werd Sybrandus Stratingh een behoorlijk bekende Groninger. Een aantal buitengewoon interessante zaken hebben we mede aan Sybrandus Stratingh te danken. Deze laatste zin brengt enige problemen met zich mee. Van te voren wist ik dat ik langs Hunzeroord zou fietsen, en ik wist ook wie de oorspronkelijke bewoner van het huis was. Parallel aan dit verhaal was ik begonnen iets op te schrijven over Sybrandus Stratingh en wat we dan zowel aan hem te danken hebben. Dit parallelle verhaal heeft ondertussen de lengte van een aparte post bereikt. Dus zo ga ik het oplossen… Op korte termijn een verhaal over Sybrandus Stratingh op deze site zetten…

In 1911 werd een commissie ingesteld voor de aanleg van een nieuwe waterweg tussen de stad Groningen en de Zuiderzee; het ‘grote scheepvaartkanaal van Lemmer naar Groningen’. Na vele jaren van overleg, waarbij er onenigheid was tussen de provincies Friesland en Groningen over wie welk deel van de kosten moest dragen, vonden de autoriteiten in Groningen het welletjes. Na de aanleg van een nieuwe sluis bij Gaarkeuken in 1924 besloten zij in 1928 om zonder overeenstemming met Friesland zelf een begin te maken met het werk. Hiertoe werden ongeveer 1.400 mensen ingezet, waarvan 1.300 in het kader van de werkverschaffing. Zij moesten vaak tegen een laag loon het werk grotendeels met de hand uitvoeren. Het kanaal werd van Zuidhorn tot de Oostersluis nieuw aangelegd. Het gedeelte van Zuidhorn tot de Friese grens is het verbrede Hoendiep. Bron: Wikipedia.

Vervolgens nog een stukje parallel aan het Van Starkenborghkanaal gefietst en dan weer op huis aan. Lekker uitgewaaid en weer een paar leuke dingen (in de eigen omgeving) gezien. Eerlijk gezegd zijn dat toch leuke ommetjes?

Onderaan de post is een blokje waar u een reactie achter kunt laten. Ik stel dat zeer op prijs! U wordt gevraagd om een mailadres. Dit mailadres wordt niet gepubliceerd, maar stelt mij – als beheerder van deze site – in staat om te reageren op uw reactie.