Nadat we de scheve toren in Midlum hadden bekeken werd het tijd om een hapje te gaan eten. We hadden al afgesproken dat in Ditzum te gaan doen. Vanuit Midlum reden we langs de oever van de Eems en via Critzum, Hatsum en Nendorp bereikten we Ditzum. Eens – al een paar jaren geleden – ben ik op de fiets een keer vanuit Nieuweschans tot aan Ditzum gekomen. Toen ik die warme zomerdag weer terug in Nieuweschans was had ik 100 kilometer op mijn fietstellertje staan. Deze dag waren we met de auto, een veel minder inspannende manier van reizen. Ik had al uitgebreid gefantaseerd over allerlei lunchgerechten met verse lokaal gevangen ‘krabben’ (= garnalen), maar op deze woensdag in oktober waren rond lunchtijd veel eettentjes (nog) gesloten. Opnieuw moesten we dus iets anders bedenken dan we in eerste instantie van plan waren. Bij het oude haventje van Ditzum zagen we het Fischhaus, dat leek ons wel een goede plek voor een lunch…
We zochten even naar de ingang, maar een Ditzumer dame die vanaf de eerste verdieping van het gebouw naar beneden kwam lopen vertelde ons dat we gewoon via dezelfde trap naar boven/binnen moesten gaan, daarna zou alles wel duidelijk zijn. Dat bleek ook het geval te zijn. Niet veel later had P al een plekje voor ons tweeën gevonden. Men had snel in de gaten dat er nieuwe gasten waren en voordat we het goed en wel in de gaten hadden waren er twee porties ‘Kibbeling und salat’ besteld en niet veel later zaten we beiden een mooie portie versgebakken kibbeling (met een minieme portie salade) te eten. Ik miste alleen de viskruiden van onze lokale visboer, maar verder was onze lunch van uitstekende kwaliteit.
Het leek ons een aardig idee om na de lunch nog even bij het haventje van Ditzum te wandelen en misschien een paar mooie foto’s te maken. Tussendoor konden we dan een plan verzinnen voor onze volgende stop. Beiden hadden we het idee dat we toch wel drie ‘stops’ zouden kunnen plannen op deze dag. Ik had ondertussen van één van m’n zussen begrepen dat Derk Roelfs Mansholt en Aaltje Dijkhuis, de grootouders van van Sicco Mansholt (hij was onder andere een bekend Europarlementariër en is minister van Landbouw in meerdere kabinetten geweest), in de 19e eeuw vanuit Ditzum naar de Groningen zijn verhuisd.
Na een heerlijke wandeling bij de haven waarbij we héél veel foto’s gemaakt hebben van allerlei visserij-spulletjes was het tijd om weer verder te rijden. Ik had ondertussen aan M (de penningmeester van de vereniging waar ik de secretaris van ben) laten weten dat we in Ost-Friesland waren beland. Prompt kreeg ik een suggestie voor het volgende ‘stopje’ aangereikt. Meer daarover in deel 3 van dit reeksje…
Mooie foto’s en mooi verhaal. Best wel intressant, ik ben er ook wel eens geweest in Ditzum met de auto en ook met groep wielrenners. Genoten van je verhaal. Groeten Jan Pentinga.
Moi Jan, dan staan we gelijk… Ik ben er ook een keer op de fiets geweest en nu dan een keertje met de auto. Mooi dorpje aan de Eems!
Ost Friesland is mooi Harry. Elke keer as ik tank in Rhede den moak ik ook eem een klain rondje en eindig den weer in Bourtange. Vanoet vrouger heurde Westerwolde bie de Ost Friesen. En qua landschap vin ik dat ook. Financieel kin je beter bie Nederland wezen.
Dat vind ik ook. Ost-Friesland heeft een soort kneuterigheid die ik erg mooi vind. P heeft dat gevoel wat minder, maar daar werk ik aan…