De afgelopen paar jaar hebben we verschillende keren gegeten bij Martin Kooijker’s restaurant ‘De Molenaar’ in Onderdendam. Elke keer weer gaan we verrast, tevreden en voldaan weer naar huis. Helemaal onder de indruk van het culinaire avontuur dat we die avond hebben beleefd. De voorlaatste keer was in april van het afgelopen voorjaar. Bij wijze van verrassing maakten we die avond kennis met een paar smaken uit het alcoholvrije drankenarrangement dat de gerechten begeleidt. Zowel P als ik zijn geen wijndrinkers, ook niet bij het eten (als we buiten de deur eten houden we het meestal bij water; en dan het liefst zonder bubbels; dus ‘plat’). Ik was door de combinatie van smaken meer verrast dan ik verwacht had en stelde P voor dat ik een keertje terug wilde komen voor het uitgebreide verrassingsmenu + het alcoholvrije drankenarrangement. Ik hoefde P niet over te halen – ze vond het een goed idee. Toen ik een en ander met chef Kooijker besprak bleek dat we ook zouden kunnen blijven slapen. We gingen dus voor het Molenaarsarrangement in Onderdendam…
We hadden bedacht dat het een mooi idee zou zijn om ons arrangement af te nemen op het weekend van 17 en 18 juni ‘23; een paar dagen na mijn 65e verjaardag op 13 juni. Het was werkelijk schitterend weer toen we bij de oude molen Hunsingo in Onderdendam aan kwamen wandelen. De ontvangst was hartelijk en omdat we vroeg waren hadden wij de eerste keuze uit de twee beschikbare kamers. We kozen voor de kamer net boven het restaurant; dat is vanwege de bouwwijze van de molen tegelijk de grootste kamer. We brachten onze spulletjes naar de kamer en installeerden ons bij een van de tafeltjes op het terras buiten. ‘Wat kan ik voor jullie inschenken?’ was de eerste vraag. Ik koos deze keer voor een koud biertje van Het Zotte Kalf. P kiest in dit soort situaties meestal voor een vers geperste sinasappelsap.
Martin Kooijker heeft de prettige gewoonte dat hij al z’n gasten persoonlijk welkom heet. Da’s ook niet zomaar een maniertje van hem, want hij kent de mensen die vaker dan één keer bij hem zijn wezen eten vaak bij naam. Hij gaat langs de tafels en begroet iedereen, vraagt of er nog rekening gehouden moet worden met specifieke (dieet)wensen en besluit steevast met de zin: ‘Dan gaan we nu beginnen, we maken er een mooie avond van!’. Kort daarna werden de eerste twee amuses bij ons buitentafeltje gebracht.
De broodjes worden vers gebakken van graan uit de buurt, dat wordt gemalen bij de molen Joeswert in het dorp Feerwerd (een paar kilometer verderop). Het fijne van deze avond was dat het schitterend mooi weer was! Ik had daarom mijn zonnehoedje maar meegenomen. Heerlijk om zo buiten te zitten met een geweldige maaltijd. Bij elk nieuw gerecht een nieuw alcoholvrij drankje. Niet een eenvoudig sapje (da’s ook heel erg lekker), maar specifiek voor dit soort restaurants ontwikkelde smaken. Mooie combinaties!
Heel braaf hadden we van elk gerecht een foto gemaakt, met als oogmerk die voor een stukje op deze site te gebruiken. Toen het nagerecht kwam vielen we een beetje uit onze rol… Tegen de tijd dat we in de gaten kregen dat er (nog) geen foto van dit gerechtje was gemaakt. Martin Kooijker wist raad… P kreeg een seintje dat ze naar de keuken mocht komen en een foto van een nieuw nagerecht mocht maken. Mooi toch?
Al eerder op de avond waren veel gasten naar binnen gegaan. het restaurant zat aardig vol, daarom besloten wij onze rust te pakken en lekker buiten te blijven zitten. Op een bepaald moment begon het toch een beetje fris te worden. ‘Maar mevrouw, zal ik even een kleedje voor jullie pakken?’ was de opmerking van Martin Kooijker. In een oogwenk zaten we er weer warmpjes bij. Toen we deze foto naar huis stuurden kregen we van J de opmerking terug dat hij op een bepaalde manier aan Zorro moest denken…
De molen Hunsingo heeft onder, op de begane grond, natuurlijk het restaurant ‘De Molenaar’. Op de 1e en 2e verdieping zijn twee ‘bed and breakfast’ kamers, waarvan wij de onderste en dus de grootste hadden. Terwijl de meeste gast afrekenden en vertrokken, rekenden wij ook af. We kregen de mededeling dat er de volgende (zondag)ochtend niemand aanwezig zou zijn. In principe zouden we om 11:00 uur moeten vertrekken, maar aangezien er verder niemand aanwezig zou zijn mochten we dat ruim interpreteren. Wel moesten we beloven dat we het restaurant af zouden sluiten en de sleutel in de brievenbus zouden gooien. Ons werd een rustige nachtrust gewenst.
We hebben inderdaad heerlijk geslapen daar in Onderdendam. Ik was vergeten dat ‘De Molenaar’ vlakbij de kerk van Onderdendam is gevestigd en dat de kerktoren een mooie klok heeft. Volgens mij heb ik die kerkklok regelmatig horen luiden… Het ontbijt van de zondagochtend was prima in orde. Er stond een mooie goedgevulde rieten picknickmand voor ons klaar. Op een enkel yoghurtje na bestond ons ontbijt uit alleen maar lokale producten. Zelfs de thee kwam uit Groningen (de thee was van Tiktak)
Heerlijk geslapen hebben we inderdaad (op een enkele kerkklok na). Goed ontbeten hebben we ook. Natuurlijk hebben we rustig aan de tijd genomen, en inderdaad waren we pas na 11:00 uur weer beneden, Eigenlijk waren we maar amper 24 uur van huis geweest, maar vanwege de heerlijke maaltijd op de voorgaande zaterdagavond en de in alle opzichten uitstekende verzorging voelde het als een soort mini-vakantie. We waren het er allebei over eens; dit was voor herhaling vatbaar. Misschien de volgende zomer nog een keertje?
Het is natuurlijk biezunder dat zo’n man zien toko op dizze menaaier draaiende holt. En hilarisch bin de kerkklokken dei joe ’s nachts oet de sloap hollen. Maar de topper van dit verhoal is toch wel dei volledige hemelse blik ast doe zitst oet te buuken.
En ik had nog zo gehoopt dat jou die ‘hemelse blik’ niet op zou vallen…